مفضل بن عمر از امام صادق عليه السلام نقل مي كند كه يكي از غلامان آقا خدمتش رسيد كه بيمار بود امام پرسيد: «چرا رنگت پريده؟»

گفت: فدايت شوم! مبتلا به تب شده ام كه يك ماه تمام است مرا رها نمي كند. به دنبال معالجه هر چه طبيب ها دستور داده اند عمل كرده ام؛ ولي ابدا سودي نبخشيد.

امام فرمود: «گريبان پيراهن خود را بگشا و سر در گريبان خود ببر و اذان و اقامه بگو، سپس هفت مرتبه سوره ي حمد را بخوان.»

گفت: همين كار را كردم. گويي تمام بندها و گره هاي وجودم گشوده شد و آسوده شدم. [1] .