«هشام بن ابراهيم» خدمت امام رضا عليه السلام شرفياب شد و از بيماري و نداشتن فرزند شكوه كرد. امام هشتم عليه السلام به او دستور داد كه در خانه اش با صداي بلند اذان بگويد.



[ صفحه 75]



هشام مي گويد: دستور امام عليه السلام را اجرا كردم و خداوند به بركت آن، بيماري ام را شفا داد و فرزنداني به من عطا فرمود. [1] .