«هشام بن ابراهيم» خدمت امام رضا عليه السلام شرفياب شد، و از بيماري و نداشتن فرزند شكوه كرد. امام هشتم عليه السلام به او دستور داد كه در خانه اش با صداي بلند اذان بگويد.

هشام مي گويد: «دستور امام عليه السلام را اجرا كردم و خداوند (به بركت آن) بيماريم را شفا داد و فرزنداني به من عطا فرمود.» [1] .