نماز وسيله ي محو گناهان


يكي ديگر از آثار نماز آن است كه آثار گناه را از انسان مي شويد و آن



[ صفحه 59]



تيرگي ها را به روشنايي مبدل مي سازد. نماز انسان را در برابر گناه بيمه مي كند و زنگار گناه را از آينه ي دل مي زدايد. به هر حال جاي ترديد نيست كه هر گاه نماز با بهترين شرايطش انجام شود، فرد را در عالمي از معنويت و روحانيت فرو خواهد برد كه پيوندهاي ايماني او را با خدا چنان محكم مي سازد و آلودگيها و آثار گناه را از دل و جان او شستشو مي دهد.

خداوند در قرآن كريم مي فرمايد: «و اقم الصلوة طرفي النهار و زلفا من الليل ان الحسنات يذهبن السيئات ذلك ذكري للذاكرين؛ نماز بگذار در آغاز و انجام روز و ساعاتي از شب؛ زيرا نيكي ها، بديها را از ميان مي برند، اين تذكري است براي آنها كه اهل تذكرند.» [1] .

اين آيه نشان دهنده ي اهميت و تأثير و قدرت نماز مي باشد و اين يك فضل و لطف الهي است در حق ما. او دوست ندارد كه بندگانش آلوده به گناه شوند، و اگر هم گناه كردند براي محو آن گناه به ما دستور داده نماز بخوانيد.

پيامبر صلي الله عليه وآله وسلم پيرامون آيه ي فوق مي فرمايد: «الصلوة كفارة الخطايا ثم قرأ: «ان الحسنات يذهبن السيئات»؛ نماز كفاره ي گناهان مي باشد. سپس حضرت اين آيه را خواند: حسنات سيئات را از بين مي برد.» [2] .


پاورقي

[1] سوره ي هود، آيه ي 114.

[2] تفسير ابوالفتوح رازي، ج 1، ص 248.


بازگشت