نكته اي كه قابل توجه است، بعضي فكر مي كنند اگر انسان گناهي از وي



[ صفحه 45]



سر زد و يا كار زشتي انجام داد، ديگر فايده ندارد نماز بخواند، با خودش مي گويد: من كه مشغول گناه هستم ديگر چرا نماز بخوانم، و نماز چه تأثيري دارد، چرا مانع گناه من نمي شود. جواب اين را هم قرآن مجيد و هم روايات مي دهد اين كه قرآن مجيد فرمود: «نماز انسان را از زشتيها و منكرات باز مي دارد. اين قطعي است، ولي زمان آن بستگي به طريق نماز خواندن ما دارد، هر چه نماز با حضور قلب باشد تأثيرش بيشتر است.»

بالاخره نماز اثر خود را مي گذارد، اگر ديديد جوان گناه كرد او را سرزنش نكنيد، و او را از نماز خواندن و مسجد رفتن باز نداريد، بگذاريد نمازش را بخواند، يك روزي نماز او را از گناه باز مي دارد.

در حديثي از رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم مي خوانيم: «ان الله تعالي يباهي بالشاب العابد الملائكة يقول: انظروا الي عبدي! ترك شهوته من اجلي؛ خدا به وجود جوان اهل عبادت بر فرشتگان مباهات مي كند و مي فرمايد: بنده ي مرا ببينيد! به خاطر من چگونه از لذت جسماني خود گذشته است.» [1] .