ياد خدا مايه ي آرامش دلها


اضطراب و نگراني هميشه يكي از بزرگترين بلاهاي زندگي انسانها بوده و هست و عوارض ناشي از آن در زندگي فردي و اجتماعي محسوس است.

قرآن با يك جمله كوتاه و پر مغز مطمئن ترين و نزديكترين راه را نشان داده و مي فرمايد: «بدانيد كه ياد خدا آرامش بخش دلها است.»

بنابراين، هر وقت كه دل آدمي به ياد خدا بيفتد، اولين اثري كه از خود نشان مي دهد اين است كه متوجه تقصيرها و گناهان خويش گشته، آنچنان متأثر مي شود كه عكس العمل آن در جوارح، بدن را به لرزه مي اندازد.

دومين اثرش اين است كه متوجه پروردگارش مي شود كه هدف نهايي فطرت اوست و در نتيجه، خاطرش سكون يافته و به ياد او دلش آرامش مي يابد. پس بهترين وسيله براي رفع اضطرابها و نگرانيها، فقط ذكر الهي است.

زندگي بر محور دو واژه مي چرخد: يكي اطمينان و آرامش كه با ياد خدا به دست مي آيد، و ديگري اضطراب و نگراني. افرادي كه در زندگي اضطراب و ناراحتي دارند، از ذكر الهي غافلند. لذا خداوند مي فرمايد: «الا بذكر الله تطمئن القلوب؛ آگاه باشيد كه تنها با ياد خدا دلها آرامش مي يابد.» [1] .



[ صفحه 21]



و در حديثي از امام علي عليه السلام مي فرمايد: «ذكر الله جلاء الصدور و طمأنينة القلوب؛ ياد خدا روشني سينه ها و موجب آرامش دلها است.» [2] .


پاورقي

[1] سوره ي رعد، آيه ي 28.

[2] منتخب الغرر، ص 22.


بازگشت