گذاشتن رحل [1] براي نشستن در مسجد، مانند نشستن است، يعني صاحب رحل، حق اولويتي نسبت به آن مكان پيدا مي كند و ديگران نمي توانند جاي او را بگيرند، به شرط آن كه رحل، چيزهايي مثل سجاده و عبا باشد كه تمام محل نماز خواندن يا قسمت عمده ي آن را بگيرد، نه مثل گذاشتن مهر يا تسبيح يا مسواك و شانه و امثال اينها، بنابراين با گذاشتن مهر يا تسبيح و حتي هر دو حقي براي او ثابت نيست و ديگران مي توانند، بردارند و در آن مكان نماز بخوانند. [2] .



[ صفحه 152]