مي دانيم كه هر چيزي كه وقف جاي مخصوصي شده، جايز نيست در جاي ديگر به مصرف برسد، در يكي از شهرها يكي از هيئت ها به نام حضرت عباس، زيلوهاي مسجد را به حسينيه بردند، آخوند آنجا به رئيس هيئت گفت: جايز نيست كه زيلوها را به اينجا آورده ايد.

رئيس گفت: آشيخ! حضرت عباس عليه السلام، در كربلا دو دستش را داد، حالا خدا راضي نيست كه دوستان حضرت عباس عليه السلام روي زيلوهاي خانه اش، براي آن حضرت سينه بزنند!!

آخوند در پاسخ گفت: حضرت عباس عليه السلام دو دستش را نداد كه هرج و مرج باشد، بلكه داد تا به قانون اسلام عمل شود، و هر چيزي از روي حساب باشد، مثل بيت المال مثلا اداره برق يا اداره ي كشاورزي، جايز نيست به اسم اين كه همه از بيت المال است. وسائل آن اداره را در اين اداره و به عكس، مصرف كرد. [1] .