حضرت رضا عليه السلام قضيه اي را كه براي خودشان رخ داده است، چنين نقل مي كنند:

«من روزي در فرع بودم (زميني است واقع در مابين مكه و مدينه) وقت نماز فرا رسيد، پس پياده شدم و به سوي بوته ي ثمامه رفتم (در بيابان عربستان گاهي بوته اي به قدر يك درخت وجود دارد كه از سايه اش به خوبي مي توان استفاده كرد) همين كه به نماز ايستادم و ركعتي خواندم يك افعي نزديك آمد و در كنارم قرار گرفت و من متوجه نماز شدم و از آن نكاستم و كم نكردم. افعي به من نزديك شد و سپس به طرف بوته برگشت. وقتي از نماز فارغ شدم، در صورتي كه دعا و تعقيباتم را نيز تخفيف نداده بودم بعضي از يارانم را كه همراه ما بودند فراخواندم و گفتم: پشت سر شما زير بوته افعي است. پس او را كشتند. آنگاه امام عليه السلام فرمود: هر كس از غير خدا نترسد خداوند او را كفايت مي نمايد». [1] .