و در «كافي» از عامري از حضرت ابي جعفر عليه السلام روايت كرده كه فرمود: «بعد از آن كه رسول خدا صلي الله عليه و آله معراج رفت، در مراجعت از آنجا ده ركعت نماز به جا آورد، هر دو ركعت به يك سلام، و چون حسن و حسين عليه السلام متولد شدند، رسول خدا صلي الله عليه و آله به شكرانه ي خدا هفت ركعت ديگر زياد كرد و خداوند هم عمل او را امضاء فرمود، و اگر در نماز صبح چيزي اضافه نكرد براي اين بود



[ صفحه 48]



كه در هنگام فجر ملائكه ي شب مي رفتند و ملائكه ي روز مي آمدند و چون خداوند دستورش داد در مسافرت نمازهاي خود را بشكند، رسول خدا صلي الله عليه و آله همه را دو ركعتي كرد، مگر مغرب را كه از آن چيزي كم نكرد در نتيجه شش ركعت را بر امت خود تخفيف داد. و احكام سهو هم تنها مربوط به ركعتهايي است كه رسول خدا صلي الله عليه و آله اضافه كرد و اگر كسي در اصل واجب، يعني در دو ركعت شك كند بايد نماز را از سر بگيرد. و در «امالي» شيخ صدوق آمده كه فرمود:

«وقتي كه رسول خدا صلي الله عليه و آله را به معراج و به بيت المقدس بردند، جبرئيل او را سوار براق كرد و به اتفاق به بيت المقدس آمدند. جبرئيل محرابهاي انبياء را به آن جناب نشان داد، و رسول خدا صلي الله عليه و آله نيز در آن محرابها نماز گزارد و از آنجا عبورش داده در مراجعت به كاروان قريش برخوردند. رسول خدا صلي الله عليه و آله آبي را كه آنان در ظرف داشتند ديد و ديد كه شتري گم كرده اند و در پي آن مي گردند.

رسول خدا صلي الله عليه و آله از آن آب بياشاميد، و مابقي آن را به زمين ريخت و چون از معراج برگشت و صبح شد، به قريش فرمود كه خداي تعالي ديشب مرا به بيت المقدس برد و آثار انبياء و منزلهاي ايشان را به من نشان داد». [1] .