به عرش من بنگر. رسول الله صلي الله عليه و آله فرمود: «پس به آن چنان عظمتي نگريستم كه جانم از آن برفت و بيهوش شدم؛ آنگاه به من الهام شد و به جهت عظمت آنچه كه ديدم، گفتم: «سبحان ربي العظيم و بحمده؛ منزه است پروردگار بزرگ من و سپاس او راست». پس چون اين را بگفتم، از حالت غشوه به درآمدم، تا اين كه با الهامي كه به من مي شد، هفت بار آن را گفتم؛ پس به خود آمدم و به حال عادي بازگشتم...». [1] .