ابوبصير مي گويد:

پس از شهادت امام صادق عليه السلام براي عرض تسليت خدمت ام حميده (همسر امام عليه السلام) رسيدم، او شروع به گريه كرد و من هم از گريه ي او گريستم، آن گاه به من گفت: اي ابوبصير! اگر هنگام مرگ و شهادت امام صادق عليه السلام حاضر بودي چيز عجيبي مي ديدي. امام عليه السلام



[ صفحه 152]



چشمان مباركش را گشود و فرمود: «تمام خويشاوندانم را جمع كنيد.»

ما همه ي بستگانش را خدمت حضرت عليه السلام آورديم و كسي را باقي نگذاشتيم، آن گاه امام صادق عليه السلام نگاهي به آنان كرد و فرمود: «شفاعت ما نمي رسد به كسي كه نماز را سبك بشمارد.»