«اي پيامبر! به همسران و دختران و بانوان با ايمان بگو روپوش هاي خود را برگيرند تا به عفاف و حريت شناخته شوند و مورد آزار و تعرض هوسرانان قرار نگيرند و خداوند، آمرزنده و مهربان است.»

در تفسير علي بن ابراهيم در شأن آيه ي فوق چنين آمده است:

«آن ايام، زنان مسلمان به مسجد مي رفتند و پشت سر پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم نماز مي گزاردند، هنگام شب موقعي كه براي نماز مغرب و عشاء مي رفتند، بعضي از جوانان هرزه و اوباش بر سر راه آنها مي نشستند و با مزاح و سخنان ناروا آنها را آزار مي دادند و مزاحم آنان



[ صفحه 145]



مي شدند، آيه ي فوق نازل شد و به آنها دستور داد حجاب خود را به طور كامل رعايت كنند تا به خوبي شناخته نشوند و كسي بهانه ي مزاحمت پيدا نكند.» [1] .