يكي از زنان رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم در عالم رؤيا ديد كه قيامت برپا شده است، زني را آوردند كه حسنات او از كوه احد سنگين تر بود، پرسيد: نام اين زن چيست؟

گفتند: ذافره.

چون از خواب بيدار شد؛ چون ايام حج بود منادي را گفتند كه در ميان حجاج ندا كند كه: آيا در ميان شما زني ذافره نام هست؟

زني جواب داد: كه منم ذافره.

گفتند: بيا كه زوجه حضرت رسول صلي الله عليه و آله و سلم تو را مي خواهد.

چون از طواف فارغ شد آمد، از او پرسيد: تويي ذافره؟

عرض كرد: بلي! من ذافره دختر ربيع انصاري هستم.



[ صفحه 140]



فرمود: «بگو تو را چه كردار است كه من ديشب به خواب ديدم كه حسنات تو از كوه احد سنگين تر بود؟»

گفت: يكي آن كه هرگز مقنعه از سر خويش باز نكردم، مگر در نزد محارم خود و ديگر آن كه هرگز ياد ندارم كه من بانگ نماز شنيده باشم الا آن كه مؤذن هر چه مي گفت من مي گفتم و در ساعت بر مي خاستم براي نماز و ديگر آن كه بر هيچ مائده ننشستم مگر آن كه يتيمي با من طعام خورده است.

به او گفت: «طوبي لك يا اختي؛ همانا بهترين منزلتي يافتي، خير دنيا و آخرت براي توست!» [1] .