مردي خدمت رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم رسيد و عرض كرد: من صحرا نشينم، در آن جا مسجد و امام جماعتي نداريم، در خانه ام اذان مي گويم و با خانواده و غلامانم نماز جماعت مي خوانم، آيا اين، نماز جماعت محسوب مي شود؟ پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمود: «آري.»

آن مرد عرض كرد: گاهي غلامانم نيستند و با زن و بچه ام نماز مي خوانم، آيا اين، نماز جماعت به حساب مي آيد؟

رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم پاسخ داد: «آري.»



[ صفحه 135]



عرض كرد: گاهي بچه هايم دنبال گوسفندان مي روند و فقط با همسرم نماز جماعت مي خوانم، آيا نماز جماعت محسوب مي شود؟

فرمود: «آري.»

عرض كرد: زنان هم گاهي عذر دارند و من اذان مي گويم و به تنهايي نماز مي خوانم، آيا اين هم نماز جماعت به حساب مي آيد؟

رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم فرمود: «آري! اين هم نماز جماعت است المؤمن وحده جماعة؛ نماز مؤمن به تنهايي جماعت است.»