زنان به طور جدي در نماز جماعت پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم حاضر مي شدند. حتي نماز صبح را هم پشت سر حضرت رسول صلي الله عليه و آله و سلم مي خواندند، زن قريشي به نام «عاتكه بن زيد» پيوسته در نماز جماعت مسجد النبي



[ صفحه 132]



حاضر مي شد، عمر از او خواستگاري كرد او به اين شرط پذيرفت با عمر ازدواج كند كه او را از نماز جماعت منع نكند، عمر هم با نارضايتي پذيرفت، بعد از مرگ عمر وقتي كه زبير از او خواستگاري كرد باز اين شرط را مطرح نمود، زبير هم به ناچار پذيرفت، و او به نماز جماعت مي رفت و زبير هم نمي توانست چيزي بگويد، تا اين كه صبرش تمام شد و چاره اي انديشيد. شبي كه براي نماز عشاء به مسجد رفته بود، زبير در راه كمين كرد و از پشت به او دست زد و او ديگر بعد از اين شب به نماز جماعت نرفت [1] .

بعد در زمان عمر، زنان به امامت سليمان بن ابي حثمه انصاري در رحبه مسجد نماز جماعت مي خواندند؛ چنان كه مردان به امامت ابي بن كعب نماز جماعت برگزار مي كردند. عثمان مردان و زنان را يك جا جمع كرد؛ ولي اميرالمؤمنين عليه السلام در زمان خلافتش دوباره زنان و مردان را از هم جدا كرد. شخصي به نام عرفجه با زنان نماز مي خواند [2] [3] .