ذات اقدس اله - همانگونه كه در فقه است - شش سال زن را زودتر از مرد به حضور پذيرفت، نماز را بر او واجب كرد، روزه را بر او واجب كرد، حج را بر او واجب كرد، احكامي كه خدا هنوز از مرد نخواسته و مي گويد او الان سرگرم بازي است! بر زن واجب نموده و آن را به حضور مي پذيرد، آيا اين نشانه فضيلت زن نيست؟

اگر ما از اين شواهد عظمت زن و برتري زن را نسبت به مرد احساس و استنباط نكنيم، لااقل معلوم مي شود، دين يك عنايت خاصي نسبت به زن دارد. البته اگر آن ايامي را هم كه زن از انجام نماز محروم است، با اين شش سال جبران بكند، مشكلي در پيش ندارد. منتهي زن بايد موقعيت خود را درك بكند، آنگاه ديگر به فكر زينت نيست، به فكر پوشيدن و نوشيدن نيست، به اين فكر نيست كه چه لباسي در بدن چه كسي است و خودش چه پوشيده است، اينها براي يك زن خيلي كوچك است، اگر زن را دين، اين چنين تربيت نموده و به او تفهيم نموده است: تو اگر بالاتر از مرد نباشي كمتر نيستي، او



[ صفحه 20]



جمال خود را در چيز ديگر مي بيند، عفت خود را در چيز ديگر مي بيند، او مي بيند كه دين صريحاً به مرد مي گويد تو برو و شش سال بازي بكن، ولي زن را به حضور مي پذيرد، مثل اين كه در يك مجمع علمي به بچه ها مي گويند: شما برويد بازي كنيد، اينجا جاي شما نيست، اما بزرگترها را راه مي دهند.

اين نه براي آن است كه زن ناقص است، بلكه براي آن است كه زن ظريف است و ظريف را نبايد رها كرد. در ضمن بحث هاي سابق اشاره شد كه حضرت امير عليه السلام فرمود:

«زن ريحانه است.» اين گل را نبايد رها كرد، اين گل بايد فقط به دست باغبان باشد و باغبان اين گل، فقط قرآن و عترت و ذات اله است. باغبان هر انساني خداست كه مي فرمايد:

«و الله انبتكم من الأرض نباتاً» [1] .

خدا شما را از زمين رويانيد و آن باغبان بهتر مي داند كدام گل را بهتر از ديگري و زودتر از ديگري حفظ كند، كدام نهال را بايد بيشتر پذيرايي كند.

اصل كلي را قرآن بيان كرد كه در جهان امكان باغبان خداست، و اين نهال هاي مرد و زن را خدا آفريد و او مي داند كه بعضي از نهال ها را بايد زودتر زير پوشش و نظر قرار داد و آن نهال، نهال زن است كه مبادا خداي ناكرده آلوده شود. زودتر بايد او را زير پوشش دين آورد و اين نشانه ي عظمت اوست. آن وقت او عظمت خود را مي يابد، وقتي كه



[ صفحه 21]



مي گويد: خدا تو را شش سال زودتر از مرد مي پذيرد، وقتي كه مردها چون كودكان در ميدان بازي مي كنند، خدا تو را قبول كرد و راه داد، او براي خود يك حساب ديگري باز مي كند، چنان كه روايتي كه از حضرت صادق عليه السلام نقل شده كه: زن با سرانگشت خود تسبيح بگويد كه «انهن مسئولات» نشان مي دهد كه تمام اعضاء و جوارح زن زير برنامه ذات اقدس اله است [2] .