پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم به حولاء فرمودند: «اي حولاء! قسم به آن خداوندي كه مرا به رسالت و بشارت و انذار برانگيخت، هر زني كه از شوهرش حامله شود، در سايه عنايت خداوندي است تا درد، ثواب زايمان او را فراگيرد و زماني كه درد زايمانش شروع شد، خداوند براي هر دردي، ثواب آزادي يك عبد مؤمن را به وي مي دهد، وقتي فارغ شد و شير دادن به طفل را شروع كرد، خداوند بزرگ براي هر بار مكيدن شير از سينه مادر، نوري را در پيش رويش روز قيامت ايجاد مي كند كه تمام افراد را در روز قيامت به تعجب وا مي دارد. به اين زن، ثواب روزه دار و نمازگزار داده مي شود و اگر روزه دار هم نباشد، ثواب روزه و نماز دهر (مدت طولاني و يك عمر) را به او مي دهند. هنگامي كه فرزندش



[ صفحه 17]



را از شير گرفت، خطاب به آن زن از جانب خداوند بزرگ مي شود كه: اي زن! تمام گناهان گذشته تو را بخشيدم، پس از امروز تو - خدا رحمتت كند - اعمالت را از نو شروع كن.» [1] .