761. بايد دو سجده را به جا آورده و چنان چه بعد يادش بيايد كه آن ركن را به جا آورده بود چون ركن زياد شده نمازش باطل است.

762. بايد حمد را بخواند.

763. نمازش باطل است.

764. نمازش باطل است.

765. بايد حمد را بخواند.

766. نماز او صحيح است.

767. به شك خود اعتنا نكند.

768. چنان چه پيش از سجده يادش بيايد كه ركوع نكرده بايد ركوع كند و اگر در سجده يادش بيايد نمازش باطل است.

769.1) شك در نماز دو ركعتي مثل نماز صبح؛

2) شك در نماز سه ركعتي مثل نماز مغرب؛



[ صفحه 216]



3) شك در نماز چهار ركعتي اگر شك كند يك ركعت خوانده يا بيشتر؛

4) در نماز چهار ركعتي، پيش از تمام شدن سجده ي دوم در ركعت دوم شك كند دو ركعت خوانده يا بيشتر؛

5) شك بين دو و پنج يا دو و بيشتر از پنج؛

6) شك بين سه و شش يا سه و بيشتر از شش؛

7) شك در ركعت هاي نماز كه نداند چند ركعت خوانده؛

8) شك بين چهار و شش يا چهار و بيشتر از شش خواه بيش از تمام شدن سجده ي دوم باشد يا بعد از آن.

770. شش قسم است:

1) شك بعد از محل؛

2) شك پس از سلام؛

3) شك بعد از وقت نماز؛

4) شك كثير الشك؛

5) شك امام و مأموم در نماز جماعت؛

6) شك در نماز مستحبي.

771. نمي تواند نماز را به هم بزند، ولي اگر به قدري فكر كند كه شك پا برجا شود به هم زدن نماز مانعي ندارد.

772. بايد بنا بگذارد سه ركعت خوانده و يك ركعت ديگر بخواند و نماز را تمام كند و بعد از نماز يك ركعت نماز احتياط ايستاده يا دو ركعت نشسته به جا آورد.



[ صفحه 217]