203. مستحب مؤكد است.

204. اذان عبارت است از: اعلام اصول كلي و اساسي اسلام و يادآوري شعارهاي سازنده و عهد و ميثاق الهي در راه توحيد و همبستگي و تجديد بيعت با پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم، و دعوت به اقامه ي نماز.

205. تفاوت اذان و اقامه: در اذان «الله اكبر» چهار مرتبه و در اقامه دو مرتبه گفته مي شود. در اذان «قد قامت الصلوة» ندارد، ولي در اقامه دو مرتبه دارد بعد از «حي علي خيرالعمل». در اذان «لا اله الا الله» شعار آخر، دو مرتبه و در اقامه يك مرتبه گفته مي شود.

206. آداب و مستحبات اذان و اقامه:

الف) موقع گفتن اذان و اقامه، انسان رو به قبله بايستد.

ب) با وضو باشد.

ج) دستها را به گوش بگذارد.

د) صدا را بلند نمايد و بكشد.

ه) بين اذان حرف نزند.

و) در بين جمله هاي اذان كمي فاصله دهد.

ز) كسي كه اذان و اقامه ي ديگري را مي شنود تكرار كند.



[ صفحه 138]



207. اذان به معناي ظاهري، اعلام رسيدن وقت نماز است و دعوت نمودن مسلمانان به اجتماع براي نماز و اقامه به معناي برپا ساختن نماز است و دعوت به مناجات. اذان به اعتبار باطني عبارت است از: اعلام مژده فرارسيدن وقت تجليات الهي و حضور خاصان در محضر حق، تا از مشاهده جمال و جلال حضرتش، تطهير شوند؛ و اقامه عبارت است از قيام در جايگاهي كه پروردگار تجلي كند. به علت اينكه سالك الي الله قبل از رسيدن وقت، به حكم طبيعت و اقتضاي بشريت، مشغول كارهاي عالم ظاهر است و دل را مشغول علل و اسباب طبيعي نموده است، به وسيله ي اذان خود را از همه اشتغالات فارغ و خانه را از اغيار خالي مي گرداند تا زمينه ي تجلي ربوبي حق را در خودش ايجاد نمايد.

208. صداي اذان است.

209. صداي اذان است.

210. اذان گويان هستند.

211. بلال حبشي بود.

212. مرحوم شهيد نواب صفوي به يارانش گفت: «هنگام ظهر و مغرب هر جا بوديد با فرياد بلند اذان بگوييد، همين اذان ها بود كه وحشتي در دل نظام طاغوت افكنده بود».

213. بلي؛ و آن آيه عبارت است از:«و اذا ناديتم الي الصلوة اتخذوها هزوا و لعبا ذلك بأنهم قوم لا يعقلون»: و هنگامي كه (اذان مي گوييد و مردم را) به نماز مي خوانيد، آن را مسخره و بازي مي گيرند، اين به خاطر آن است كه آنها جمعي هستند كه درك نمي كنند. [1] .



[ صفحه 139]



214. آنان هنگام شنيدن صداي اذان شروع به تمسخر و استهزاء مي كردند، قرآن مسلمانان را از طرح دوستي با اين گونه افراد برحذر مي دارد.

215. در مسجد و روز جمعه.

216. رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم فرمود: «اذان نور است».

217. امام صادق عليه السلام: «دو صف از فرشتگان پشت سر او مي ايستند.»

218. امام صادق عليه السلام: «يك صف از فرشتگان پشت سر او مي ايستند.»

219. رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم فرمود: «اذان گويان امت من با پيامبران، راستگويان و شهيدان برانگيخته مي شوند».

220. رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم فرمود: «گوشت بدن مؤذنها...»

221. رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم فرمود: «هر كس يك سال اذان بگويد خداوند روز قيامت او را مبعوث مي كند، در حالي كه تمامي گناهانش هر اندازه هم كه باشد بخشيده مي شود؛ گرچه به سنگيني كوه احد باشد».

222. امام باقر عليه السلام فرمود: «اذان 18 حرف و اقامه 17 حرف دارد».

223. شرايط مؤذن:

الف) علي عليه السلام فرمود: «مؤذن بايد فصيح ترين افراد باشد».

ب) امام صادق عليه السلام فرمود: «صدايش را هنگام اذان بلند كند».

224. رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم فرمود: «در گوش راستش اذان، و در گوش

225. امام صادق عليه السلام فرمود: «اشكال ندارد».

226. علي عليه السلام فرمود: «نماز ندارد» (نمازش قبول نيست).

227.1) در ابتداي اذان «الله اكبر» چهار مرتبه، و در اقامه دو مرتبه گفته مي شود؛ 2) در اذان «قد قامت الصلوة» ندارد ولي در اقامه دو مرتبه دارد.

3) بعد از «حي علي خيرالعمل» در اذان «لا اله الا الله» شعار آخر دو مرتبه



[ صفحه 140]



و در اقامه يك مرتبه گفته مي شود.

228. لازم نيست.

229. بله، مستحب است هر قسمتي را كه مي شنود بگويد.

230. خير.

231. مستحب است كسي را كه براي گفتن اذان معين مي كنند:

1)عادل باشد؛ 2) وقت شناس باشد؛ 3) صدايش بلند باشد.

232. مستحب است در روز اولي كه بچه به دنيا مي آيد در گوش راست او اذان و در گوش چپش اقامه بگويند.

233. خداي تعالي بزرگ تر از آن است كه او را وصف كنند.

234. شهادت مي دهم كه غير خدايي كه يكتا و بي همتا است، خداي ديگر سزاوار پرستش نيست.

235. شهادت مي دهم كه حضرت محمد صلي الله عليه و آله و سلم پيغمبر و فرستاده ي خداست.

236. شهادت مي دهم كه حضرت علي عليه السلام اميرالمؤمنين و ولي خدا بر همه ي خلق است.

237. بشتاب براي نماز.

238. بشتاب براي رستگاري.

239. بشتاب براي بهترين كارها كه نماز است.

240. به تحقيق نماز برپا شد.

چپش اقامه بگويد، زيرا اين كار نوزاد را از شر شيطان حفظ مي كند».



[ صفحه 141]