82. الف) نمازگزار لباس سفيد و بهترين لباس هاي خود را بپوشد.

ب) استعمال بوي خوش.

ج) براي نماز لباس مخصوص داشته باشد.

83. امام صادق عليه السلام فرمود: «نيكوترين لباس آن است كه تو را از ياد خدا غافل و مشغول به غير نكند، بلكه به شكر و ذكر و طاعتش نزديك كند».

84. امام صادق عليه السلام فرمود: «دو ركعت نماز كه با بوي خوش گزارده شود بهتر است از هفتاد ركعت نماز كه بي بوي خوش گزارده شود.»

85. «يا بني آدم خذوا زينتكم عند كل مسجد»: اي فرزندان آدم! به هنگام (رفتن به) مساجد زينتهاي خود را برگيريد.

86. بلي لباس و بدن نمازگزار تسبيح مي گويند. علي عليه السلام فرمود: «براستي انسان به نماز مي ايستد همانا جسد و لباس و هر چه در حول و اطرافش قرار گرفته تسبيح گويند و در حقيقت با او به ثناي خدا مشغول مي شوند».



[ صفحه 122]



87. امام عليه السلام فرمود: «همانا خداوند زيباست و زيبايي را دوست دارد، پس من نيز لباس زيبا براي راز و نياز با پروردگارم مي پوشم و هم او فرمود: به هنگام رفتن در مسجد خود را به زينت در برگيريد».

88. شش شرط دارد: 1) پاك باشد؛ 2) مباح باشد؛ 3) آن كه از اجزاء مردار نباشد؛ 4) آن كه از حيوان حرام گوشت نباشد؛ 5 و 6. اگر نمازگزار مرد است، لباس او ابريشم خالص و طلاباف نباشد.

89. بايد نماز را بشكند و با بدن و لباس پاك نماز بخواند.

90. با همان حال نماز را تمام كند و نمازش صحيح است.

91. بايد آن نماز را با لباس غير غصبي بخواند.

92. اگر وقت دارد، بايد نماز را بشكند و با لباس غير غصبي نماز بخواند.

93. حرام و نماز خواندن با آن ها باطل است و احتياط واجب آن است كه از استعمال عينك طلا هم خودداري كند.

94. اشكال ندارد، نماز صحيح است.

95.1) عمامه يا تحت الحنك؛ 2) پوشيدن عبا؛ 3) لباس سفيد و پاكيزه ترين لباس ها؛ 4) استعمال بوي خوش؛ 5) و دست كردن انگشتري عقيق.

96. پوشيدن لباس سياه و چرك و تنگ و لباس شراب خوار، و لباس كسي كه از نجاست پرهيز نمي كند، و لباسي كه نقش صورت دارد، و نيز باز بودن تكمه هاي لباس و دست كردن انگشتري كه نقش صورت دارد.



[ صفحه 123]