نزديك غروب بود، افق خون فام خورشيد نمايان گرديد.

به خانه كه برگشت خستگي را بيرون خانه رها ساخت و با رويي گشاده وارد منزل شد.

اهل منزل را مورد ملاطفت قرار داد.

با نگاه به فرزندانش به ياد حديثي افتاد، كه ظهر شنيده بود.

«واي بر فرزندان آخرالزمان، از دست پدرانشان!»

گفتند: يا رسول الله، منظور شما پدران مشركند؟

فرمود: «خير، بلكه پدران مؤمني كه واجبات ديني را به فرزندان خود نمي آموزند و اگر آنان خود بخواهند احكام دين را فرا گيرند، مانع ايشان مي شوند. من از ايشان بيزارم و آنان از من بيزارند.»

مي دانست بهترين چيزي كه به سلامت روح و جسم انسان كمك مي كند، پايبند بودن و عمل كردن به مباني دين مبين اسلام است؛ قرآني كه مي فرمايد:

«خانواده خود را به نماز دستور ده و خود نيز بر انجام آن شكيبا باش.»

چرا كه اين نماز براي تو و خاندانت مايه پاكي، صفاي قلب، تقويت روح و دوام ياد خداست.

اين نماز چيزي بر عظمت پروردگار نمي افزايد، بلكه سرمايه بزرگي براي تكامل شما انسانها و كلاس عالي تربيت است.

در اين فكر بود كه صداي مؤذن از گلدسته هاي فيروزه اي مسجد برخاست.

به مولايش علي (ع) اقتدا كرد؛ كه با مهرباني به فرزندش امام حسن (ع) فرمود: «پسرم! نماز را به پادار.»

با لحني گرم و صميمي فرزندانش را به خواندن نماز تشويق و ترغيب كرد؛ باور داشت، لحن نيك و صميمي تأثيري مضاعف دارد.

وضويش را تجديد كرد و همراه خانواده راهي مسجد شد.

پس از نماز تصميم گرفتند در پارك نزديك مسجد ساعتي قدم بزنند؛

در اين زمان از همه چيز صحبت كردند از جمله اين حديث پيامبر كه فرموده بود:

هر كس ثواب نماز خود را به پيامبر و يا ائمه (ع) هديه كند، خداوند ثواب نمازش را آن قدر افزايش مي دهد كه از شمارش آن نفس قطع مي گردد و در وقت مرگ به او گفته مي شود؛ هديه تو به ما رسيد و امروز روز پاداش نيكيهاي توست، دلت خوش و چشمت روشن باد به آنچه خداوند برايت مهيا فرموده است و گوارايت باد آنچه به آن رسيدي!»

در حقيقت اين كار مُهر تضميني است بر قبولي اعمال شما البته به شرط برخورداري از ساير شرايط.

هرچند، ائمه از اين هديه ها بي نيازند، همانگونه كه دريا از آنچه ابرها بر آن مي بارند بي نياز است ، ولي ما بي نياز نيستيم از اين كه به ايشان هديه اي تقديم نماييم .

زيرا اولاً اين كار باعث قبولي عبادات و ازدياد طاعات بنده مي شود و ثانياً نمازگزار عشق و علاقه قلبي خويش را به امام هديه مي كند تا از محبت و دوستي آن امام بزرگوار بهره مند گردد.

پس نيت كنيد و بعد از سلام نماز بگوييد:

«اللَّهُمَ أَنْتَ السَّلَامُ وَ مِنْكَ السَّلَامُ يَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ صَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمد»

اينها ركعاتي بود هديه به بنده ات و اسم آن امام را بگوييد.»

پيامبر فرمود:

أَنَّهُ نَظَرَ إِلَي بَعْضِ الْأَطْفَالِ فَقَالَ وَيْلٌ لِأَوْلَادِ آخِرِ الزَّمَانِ مِنْ آبَائِهِمْ فَقِيلَ يَا رَسُولَ اللَّهِ مِنْ آبَائِهِمُ الْمُشْرِكِينَ فَقَالَ لَا مِنْ آبَائِهِمُ الْمُؤْمِنِينَ لَا يُعَلِّمُونَهُمْ شَيْئاً مِنَ الْفَرَائِضِ وَ إِذَا تَعَلَّمُوا أَوْلَادُهُمْ مَنَعُوهُمْ- فَأَنَا مِنْهُمْ بَرِي ءٌ وَ هُمْ مِنِّي بِرَاء.

جامع الاخبار، ج 14، ص 6.

وَ أْمُرْ أَهْلَكَ بِالصَّلاةِ وَ اصْطَبِرْ عَلَيْها.

تفسير نمونه، ج 13، ص، 34.

پيامبر فرمود:

من جعل ثواب صلاته لرسول الله و أمير المؤمنين و الأوصياء من بعده صلوات الله عليهم أجمعين و سلم أضعف الله له ثواب صلاته أضعافا مضاعفة حتي ينقطع النفس و يقال له قبل أن يخرج روحه من جسده يا فلان هديتك إلينا نفعتك و ألطافك لنا فهذا يوم مجازاتك و مكافاتك فطب نفسا و قر عينا بما أعد الله لك و هنيئا.

جمال الاسبوع سيد بن طاووس، ج1، ص 8.