پيامبر اكرم صلّي الله عليه و آله فرمودند:


أكرَهُ الجِرجيرَ ، وكَأَنّي أنظُرُ إلي شَجَرَتِها نابِتَةً في جَهَنَّمَ ، وما تَضَلَّعَ مِنها رَجُلٌ بَعدَ أن يُصَلِّيَ العِشاءَ إلاّ باتَ في تِلكَ اللَّيلَةِ ونَفسُهُ تُنازِعُهُ إلَي الجُذامِ؛

من، جِرجير را خوش نمي دارم و گويا درخت آن را مي نگرم كه در دوزخ ، روييده است . هيچ كس پس از گزاردن نماز عشا ، درون را از آن پُر نمي سازد ، مگر اين كه آن شب را در حالي به خواب مي رود كه جانِ او تا صبح با جذام ، دست و پنجه نرم مي كند .

المحاسن ، جلد 2 ، صفحه 324 ، حديث 2097


بازگشت