مِنَ اغْتَسَلَ يَوْمَ الْجُمُعَةِ وَ مَسَّ مِنْ طيبِ اِمْرَأَتِهِ اِنْ كانَ لَها وَ لَبِسَ مِنْ صالِحِ ثِيابِهِ ثُمَّ لَمْ يَتَخَطَّ رِقابَ النّاسِ وَ لَمْ يَلْغَ عِنْدَ الْمَوْعِظَةِ كانَ كَفّارَةً لِما بَيْنَهُما وَ مَنْ لَغي وَ تَخَطّي رِقابَ النّاسِ كانَتْ لَهُ ظُهْرا؛

هر كسي كه روز جمعه غسل نموده و از عطر همسر خود چنانچه خودش عطر نداشته باشد و او داشته باشد استفاده نمايد و از لباسهاي مناسب خود بپوشد و به هنگام عبور از صف هاي نماز جمعه پاي بر روي لباس و سر و دوش مردم نگذارد و در وقت خطبه هاي نماز سخن نگويد، نماز جمعه او كفّاره گناهان او در فاصله دو نماز جمعه مي باشد، ولي اگر در بين خطبه ها حرف بزند تنها به جاي نماز ظهر او محسوب مي شود.