نماز مسافر


مسافر بايد نماز چها ركعتي ظهر، عصر و عشا را با هشت شرط، شكسته بجا آورد، يعني دو ركعت بخواند:
1- سفر او كمتر از هشت فرسخ شرعي نباشد: فرسخ شرعي تقريباً، پنج كيلومتر و نيم است.
2- از اوّل سفر قصد هشت فرسخ داشته باشد: پس اگر به جايي كه كمتر از هشت فرسخ است، مسافرت كند و بعد از رسيدن به آنجا قصد كند، جايي برود كه با مقداري كه آمده هشت فرسخ شود، چون از اوّل قصد هشت فرسخ را نداشته، بايد نماز را تمام بخواند، ولي اگر بخواهد از آنجا هشت فرسخ برود، يا چهار فرسخ برود و به وطنش يا جايي كه مي خواهد ده روز بماند؛ برگردد بايد نماز را شكسته بخواند.
3- در بين راه از قصد خود برنگردد: اگر پيش از رسيدن به چهار فرسخ، از قصد خود برگردد و يا مردّد شود، بايد نماز را تمام بخواند.
4- از وطن خود نگذرد و قصد اقامت ده روز نكند، پس كسي كه مي خواهد پيش از رسيدن به هشت فرسخ از وطن خويش بگذرد، يا ده روز در محلّي بماند، بايد نماز را تمام بخواند.
5- براي حرام سفر نكند. اگر نمازگزار براي كار حرامي سفر كند، همچنين اگر خود سفر حرام باشد، مثلا براي او ضرر داشته باشد، يا زن بدون اجازه شوهر سفر كند يا سفر غير واجب فرزند كه باعث اذيّت پدر يا مادر شود بايد نماز را كامل بخواند، ولي اگر مانند سفر حج واجب باشد، بايد نماز را شكسته بخواند.
6- از كساني نباشد كه جاي معيّني ندارند، مانند بعضي صحرانشينان.
7- شغل او سفر نباشد.
8- به حدّ ترخّص برسد. يعني از وطنش يا جايي كه قصد كرده ده روز در آن جا بماند، به قدري دور شود كه ديوار شهر را نبيند و صداي اذان آن را نشود.
مسافر مي تواند در مسجدالحرام، مسجد پيامبر، مسجد كوفه و حرم سيد الشهداء نمازش را تمام بخواند.

توضيح المسائل مراجع(فتاواي 12 مرجع)، ج1، ص708.

بازگشت