دعاي وضو


از مستحبات ديگر وضو، دعا كردن، هنگام وضو گرفتن است.
وقتي كه فرد نگاهش به آب مي افتد:
«بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي جَعَلَ الْمَاءَ طَهُوراً وَ لَمْ يَجْعَلْهُ نَجِساً؛
به نام الله و ... و سپاس خدايي را كه آب را پاك قرار داد و آن را نجس قرار نداد.»
وقتي كه قبل از وضو دست خود را مي شويد:
«اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي مِنَ التَّوَّابِينَ وَ اجْعَلْنِي مِنَ الْمُتَطَهِّرِين؛
خدايا مرا از توبه كنندگان و از پاكيزگان قرار ده.»
وقتي كه پيش از وضو و به عنوان يك امر مستحبي، آب در دهان مضمضه مي كند:
«اللَّهُمَّ لَقِّنِّي حُجَّتِي يَوْمَ أَلْقَاكَ وَ أَطْلِقْ لِسَانِي بِذِكْرِك؛
پروردگارا! روز قيامت در بيان دليل و حجت، مرا ياري كن و زبانم را به ذكر و شُكرت آزاد ساز.»
وقتي كه پيش از وضو و به عنوان يك امر مستحبي، آب در بيني استنشاق مي كند:
«اللَّهُمَّ لَا تُحَرِّمْ عَلَيَّ رِيحَ الْجَنَّةِ وَ اجْعَلْنِي مِمَّنْ يَشَمُّ رِيحَهَا وَ رَوْحَهَا وَ طِيبَهَا؛
خدايا بوي بهشت را بر من حرام مكن و مرا از كساني قرار ده كه عطر و رايحه آن را استشمام مي كنند.»
وقتي كه صورت را مي شويد(شروع وضو):
« اللَّهُمَّ بَيِّضْ وَجْهِي يَوْمَ تَسْوَدُّ فِيهِ الْوُجُوهُ وَ لَا تُسَوِّدْ وَجْهِي يَوْمَ تَبْيَضُّ فِيهِ الْوُجُوه ؛
خدايا روي مرا سفيد گردان در روزي كه در آن صورت ها سياه مي شوند و روي مرا سياه مگردان، در روزي كه در آن صورت ها سفيد مي گردند.»
وقتي كه دست راست را مي شويد:
«اللَّهُمَّ أَعْطِنِي كِتَابِي بِيَمِينِي وَ الْخُلْدَ فِي الْجِنَانِ بِيَسَارِي وَ حَاسِبْنِي حِسابا يسيراً ؛
خدايا كتاب مرا به دست راستم عطا نما و جاودانگي در بهشت را به سمت چپ من [ببخش] و مرا به آساني مورد محاسبه قرار ده.»
وقتي كه دست چپ را مي شويد:
«اللَّهُمَّ لَا تُعْطِنِي كِتَابِي بِشِمَالِي وَ لَامِنْ وَرَاءِ ظَهْرِي وَ لَا تَجْعَلْهَا مَغْلُولَةً إِلَي عُنُقِي وَ أَعُوذُ بِكَ مِنْ مُقَطَّعَاتِ النِّيرَان ؛
خدايا كتاب مرا از بالا و [يا] از پشت به من عطا نفرما و آويخته اي بر گردنم قرار مده و از پاره هاي آتش به تو پناه مي برم.»
در مسح سر:
«اللَّهُمَّ غَشِّنِي بِرَحْمَتِكَ وَ بَرَكَاتِكَ وَ عَفْوِكَ؛
خدايا مرا به رحمت و بركت و بخشايشت غوطه ور ساز.»
در مسح پا:
«اللَّهُمَّ ثَبِّتْنِي عَلَي الصِّرَاطِ يَوْمَ تَزِلُّ فِيهِ الْأَقْدَامُ وَ اجْعَلْ سَعْيِي فِيمَا يُرْضِيكَ عَنِّي يَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَام ؛
خدايا مرا ثابت قدم گردان بر صراط، در روزي كه قدم ها دچار لرزش مي شوند و كوشش مرا در آنچه كه تو را خشنود مي سازد قرار ده اي صاحب جلال و اكرام.»

توضيح المسائل مراجع(فتاواي 12 مرجع)، ج1، ص172.

بازگشت