1- اگر چند چيز كه نماز آيات، براي آن واجب است اتفاق بيفتد، مسلمان بايد براي هريك از آنها، يك نماز آيات بخواند، مثلاً اگر، هم خورشيد بگيرد و هم زلزله شود، بايد دو نماز آيات بخواند.
2-كسي كه چند نماز آيات بر او واجب است، اگر سبب آن يك نوع باشد، مثلاً سه مرتبه خورشيد گرفته و نماز آنها را نخوانده باشد، هنگامي كه قضاي آنها را مي خواند، لازم نيست معيّن كند براي كدام مورد نماز مي خواند ولي اگر براي خورشيد گرفتگي، ماه گرفتگي و زلزله، يا براي دوتاي اينها، نمازهايي بر او واجب شده باشد، بنابر احتياط واجب بايد در نيّت، معيّن كند نماز آياتي كه مي خواند، براي كدام يك از آنهاست.
3- مواردي كه نماز آيات براي آن واجب مي شود، در هر شهري اتّفاق بيفتد، فقط مردم همان شهر، بايد نماز آيات بخوانند و بر مردم جاهاي ديگر واجب نيست، مگر اينكه مكان آنها به قدري نزديك باشد كه با آن شهر يكي حساب شود، كه در اين صورت نماز آيات بر آنها نيز واجب مي شود.
4- اگر خواندن نماز آيات به قدري تأخير بيفتد كه خورشيد يا ماه شروع به باز شدن كند، نبايد نيّت ادا و قضا نمايد ولي اگر بعد از باز شدن تمام آن، نماز بخواند بايد به نيّت قضا باشد.
5- اگر در وقت نماز يوميّه، نماز آيات نيز بر انسان واجب شود، چنانچه براي هر دو نماز وقت دارد، هركدام را اوّل بخواند اشكال ندارد و اگر وقت يكي از آن دو تنگ باشد، بايد اوّل آن را بخواند و اگر وقت هر دو تنگ باشد، بايد اوّل نماز يوميّه را بخواند.
6- اگر در بين نماز يوميّه، بفهمد وقت نماز آيات تنگ است، چنانچه وقت نماز يوميّه نيز تنگ باشد، بايد آن را تمام كند، بعد نماز آيات را بخواند ولي اگر وقت نماز يوميّه تنگ نباشد، بايد آن را قطع كند و اوّل نماز آيات، سپس نماز يوميّه را بجا آورد.
7- اگر در بين نماز آيات، بفهمد وقت نماز يوميّه تنگ است، بايد نماز آيات را رها كند و مشغول نماز يوميّه شود و بعد از آنكه نماز را تمام كرد، پيش از انجام هر كاري كه صورت نماز را به هم زند، بقيّه نماز آيات را از همان جا كه رها كرده بخواند.

توضيح المسائل مراجع(فتاواي 12 مرجع)، ج1، ص841.