وضوى جَبيره


چيزي كه با آن زخم و شكسته را مي بندند و دارويي كه روي زخم و مانند آن مي گذارند جبيره ناميده مي شود. اگر جبيره در يكي از اعضاي وضو وجود داشته باشد مانع رسيدن آب به آن عضو مي شود پس براي وضو بايد به احكام وضوي جبيره عمل كرد.
1- اگر در يكي از اعضا وضو، زخم، دُمَل و يا شكستگي باشد، چنانچه روي آن باز است و آب براي آن ضرر ندارد، بايد به طور معمول وضو گرفت.
2- اگر زخم يا دمل و يا شكستگي، در صورت و دستهاست و روي آن باز است و آب ريختن روي آن ضرر دارد، چنانچه كشيدن دست تَر بر آن، ضرر ندارد، بنابر احتياط واجب دست تَر، بر آن بكشد.
اگر اين مقدار نيز ضرر دارد، يا زخم نجس است و نمي شود آن را آب كشيد، بايد اطراف زخم را، از بالا به پايين بشويد و بنابر احتياط مستحب، پارچه پاكي روي زخم بگذارد و دست تَر روي آن بكشد و اگر گذاشتن پارچه ممكن نيست، بايد اطراف زخم را بشويد و در هر صورت تيمّم لازم نيست.
3- اگر زخم يا دمل يا شكستگي در جلوي سر يا روي پاهاست و روي آن باز است، چنانچه نتواند آنرا مسح كند، بايد پارچه پاكي روي آن بگذارد و روي پارچه را با تَري آب وضو كه در دست مانده مسح كند، و اگر گذاشتن پارچه ممكن نباشد، بايد به جاي وضو تيمم نمايد و بهتر است يك وضوي بدون مسح هم بگيرد.
4-اگر روي دمل، زخم يا شكستگي بسته باشد چنانچه باز كردن آن ممكن است و آب هم براي آن ضرر ندارد، بايد باز كند و وضو بگيرد چه زخم و مانند آن در صورت و دستها باشد، چه جلوي سر و روي پاها.
5-اگر نمي شود روي زخم را باز كرد ولي خود زخم يا چيزي كه روي آن گذاشته شده پاك است و رسانيدن آب به زخم هم ضرر ندارد، بايد آب را به زخم برساند.
- اگر زخم يا چيزي كه روي آن گذاشته شده نجس است، چنانچه آب كشيدن آن و رساندن آب بروي زخم ممكن باشد، بايد آن را آب بكشد و موقع وضو آب را به زخم برساند.
- در صورتي كه آب براي زخم ضرر دارد، يا آنكه رساندن آب به روي زخم ممكن نيست، يا زخم نجس است و نمي شود آنرا آب كشيد، بايد اطراف زخم را بشويد و اگر جبيره پاك است، روي آنرا مسح كند.
- اگر جبيره هم نجس است، يا نمي شود روي آن دست تر كشيد، مثلاً دارويي است كه به دست مي چسبد، پارچه پاكي را به طوري كه جزء جبيره حساب شود، روي آن بگذارد و دست تر روي آن بكشد. اگر اين هم ممكن نيست، احتياط واجب آن است كه وضو بگيرد و تيمم هم بنمايد.
6-اگر در جاي وضو يا غسل چيزي چسبيده است كه برداشتن آن ممكن نيست، يا به قدري مشقت دارد كه نمي شود تحمل كرد، بايد به دستور جبيره عمل كند، و بنابر احتياط واجب تيمم هم بنمايد.

توضيح المسائل مراجع(فتاواي 12 مرجع)، ج1، ص201.

بازگشت