پيامبر اسلام صلي الله عليه و اله از ابليس پرسيد: در ميان امت من دوستان تو چه كساني هستند؟ ابليس پاسخ داد: ده نفر. و افزود: فرمانرواي ظالم؛ ثروتمند متكبر؛ آن كس كه باكي ندارد از چه راهي مال به دست آورد و در چه راهي مصرف كند؛ دانشمند در خدمت ظالم؛ تاجر خائن؛ محتكر؛ زناكار؛ رباخوار؛ بخيل؛ و كسي كه باكي ندارد كه چگونه اموالش جمع و انباشته است.
سپس پيامبر صلي الله عليه و اله فرمود: چند نفر در ميان امت من دشمنان تو هستند؟
ابليس پاسخ داد: شانزده نفر اولشان تو هستي يا رسول الله! دانشمندي كه به علمش عامل است؛ اهل قرآن كه به قرآن عمل كند؛ مؤذن اذان پنج گانه؛ كسي كه دوستدار فقرا و مساكين و يتيمان است؛ آدم رحيم و مهربان؛ شخص متواضع در برابر حق؛ جواني كه اهل نماز شب باشد؛ كسي كه خود را از ارتكاب به حرام باز مي دارد؛ كسي كه به خاطر خدا ديگران را نصيحت كند؛ كسي كه هميشه در حال وضو است؛ صاحب اخلاق خوب؛ آدم تصديق كننده به وعده هاي خدا؛ زنان پاكدامن؛ افرادي كه خود را براي مرگ آماده مي سازند؛ و آدم سخاوتمند. (1)