امام صادق عليه السلام مي فرمايد:
«مَنْ تَطَهَّرَ ثُمَّ أَوَي إِلَي فِرَاشِهِ بَاتَ وَ فِرَاشُهُ كَمَسْجِدِه فَإِنْ ذَكَرَ أَنَّهُ لَيْسَ عَلَي وُضُوءٍ فَلْيَتَيَمَّمْ مِنْ دِثَارِهِ وَ كَائِناً مَا كَانَ لَمْ يَزَلْ فِي صَلَاةٍ مَا ذَكَرَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَل؛ (1)
كسي كه وضو بگيرد و به رختخواب رود گويا در حال نماز است و رختخوابش به منزله ي مسجد اوست. پس اگر يادش آيد كه بي وضو خوابيده با همان رواندازش تيمم كند و بخوابد گويا در حال نماز است تا به ياد خداست.»