عبادت بايد مداوم باشد

رهرو آن نيست كه گه تند و گهي خسته رود
رهرو آنست كه آهسته و پيوسته رود

دوام و پشتكار در هر كاري پسنديده است، در عبادت هم چنين است. از نظر اسلام، عبادت كوچك و كم، ولي پيوسته، ارزشمندتر از عمل نيك بزرگ ولي بي دوام است.
قرآن مي فرمايد:
«فَاعْبُدْهُ وَ اصْطَبِرْ لِعِبادَتِهِ؛ (1)
خدا را بپرست، و در راه عبادت او صبور و شكيبا باش.»

از رسول خدا صلي الله عليه و آله نقل شده كه:
«آفَةُ الْعِبَادَةِ الْفَتْرَة؛ (2)
آفت عبادت، سستي و گاهي انجام دادن و گاهي ترك است.»

و در احاديث بسياري اين مضمون آمده است كه:
«إِنَّ احب الْأَعْمَالِ الي الله تعالي أَدْوَمُهَا وَ إِنْ قَل ؛ (3)
نزد خداوند، محبوب ترين كارها، آن است كه بيشتر دوام يابد، هر چند اندك باشد!»
سفارش شده كه: هر كاري را شروع كرديد، حداقل تا يكسال ادامه دهيد. پس تداوم داشتن عبادت و روحيه ي پرستش در انسان، مهم است. نه آنكه گاهي تب عبادت و دعا و مسجد انسان را بگيرد، و مدتي هم به كلي اين امور را رها كند و بيگانه با عبادت شود. (4)