شرط اخلاقي براي قبولي عمل: تقوا
داستان فرزندان آدم در قرآن آمده است. هر دو قرباني كردند. قرباني يكي پذيرفته شد و ديگري نه. خدا مي فرمايد:
«إِنَّما يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقِين ؛ (1)
خدا تنها از اهل تقوا مي پذيرد.»
نقل كرده اند شخصي هنگام عبور از بازار، قرص نان سرقت كرد و دو انار از مغازه اي ديگر. سپس آن انار و نان را به فقير داد. به او گفتند: اين چه كاري است؟ گفت: خداوند هر گناه را يك كيفر ولي ثواب را ده برابر پاداش مي دهد. من با آن دو نان و دو انار، چهار گناه كردم ولي به فقير كه دادم، چهل ثواب بردم. چهار گناه از چهل ثواب كه كم شود، سي و شش ثواب باقي مي ماند. به او گفتند: پاداش ده برابر، براي كسي است كه كارش براساس تقوا باشد. انفاق از مال غصبي پاداش ندارد. مگر نخوانده اي كه:
«إِنَّما يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقِين...»! (2)