امام زين العابدين عليه السلام روايت كرده كه رسول خدا صلي الله عليه و آله وقتي در مدينه به خطبه مي ايستاد، به يكي از ستون هاي مسجد تكيه مي كرد، و چون برايش منبري ساختند و حضرت براي اولين بار بالاي آن منبر رفت، همه شنيدند كه آن ستون به ناله درآمد؛ همان طور كه شتر فرياد مي زند، و چون دوباره نزد ستون آمد و دست به او كشيد، عين بچه اي كه از گريه ساكت شود ناله كرد. (1)