بعضي از فقها و حضرت امام قدس سره فرموده اند: ميزان در آهسته خواندن، آن است كه جوهر صدا بيرون نيامده و گوش خودش بشنود [در صورتي كه مانعي نباشد] اگر چه كساني كه اطراف اويند صدايش را بشنوند و اما ميزان در بلند خواندن آن است كه جوهر صدا بيرون آمده و از حد معمول هم صدايش را بلندتر ننمايد و بعضي از فقها فرموده اند: ميزان صدق عرفي است؛ بنابراين كسي كه صدايش گرفته است عرفا صدق آهسته نمي كند. (1)