تطهير نمودن جسم و اعضايي كه به هنگام نماز آشكار مي شود در نماز الزامي است. اعضايي مانند سر و دست ها و پاها كه موقع نماز بيرون از لباس قرار مي گيرند، بايد پاكيزه باشد. زماني كه بنده در نماز به درگاه خدا روي مي كند و زماني كه سر بر ركوع و سجده فرود مي آورد بايد سر و صورتش تطهير شده باشد و با سر و صورتي آلوده در پيشگاه حضرت احديت ظاهر نشود. زماني كه بنده دستهاي خود را رو به آسمان بلند مي كند و از آستان او، طلب حاجت مي نمايد، دستهايش نبايد آلوده باشد. با دستهاي آلوده چگونه مي توان از خداي بي همتا حاجت خواست!