سنن أبي داوود - به نقل از عايشه آورده است:
پيامبر خدا، به ساختن مسجدهايي در درون خانه ها و پاكيزگي و خوش بو كردن آنها فرمان داد. (2)
مسند ابن حنبل به نقل از عروة بن زبير، از يكي از ياران پيامبر صلي الله عليه و آله كه برايش حكايت كرد:
پيامبر خدا، همواره به ما فرمان مي داد تا مسجدهايي در خانه هاي خود بسازيم و آنها را نيكو بنا كنيم و پاكيزه گردانيم.(3)
سنن ابن ماجة - به نقل از ابوهريره آورده است:
مردي از انصار، پس از آن كه بينايي خود را از دست داد، در پي پيامبر خدا فرستاد كه: بيا و در منزلم نمازخانه اي معين كن تا در آن جا نماز بخوانم. پيامبر خدا آمد و چنين كرد. (4)
سنن النسائي - به نقل از عتبان بن مالك - آورده است:
اي پيامبر خدا! سيل باعث مي شود كه ميان من و مسجد قبيله ام جدايي افتد. دوست دارم كه نزد من بيايي و در جايي از خانه ام نماز بخواني تا من، آن جا را نمازخانه ي خود قرار دهم.
پيامبر خدا فرمود: «به زودي، چنين خواهيم كرد».
وقتي پيامبر خدا وارد شد، فرمود: «كجا مي خواهي نماز بگزارم؟».
من به گوشه اي از خانه اشاره كردم. پيامبر خدا برخاست و ما نيز پشت سرش صف كشيديم و ايشان با ما دو ركعت نماز خواند. (5)
امام صادق عليه السلام فرموده اند:
علي عليه السلام اتاقي داشت كه در آن، چيزي جز يك فرش و يك شمشير و يك قرآن نبود و در آن جا نماز مي خواند (در آن به خواب و استراحت نيم روزي مي پرداخت). (6)
امام صادق عليه السلام نيز فرمودند:
علي عليه السلام در خانه اش اتاقي را - كه نه چندان بزرگ بود و نه كوچك -، انتخاب كرده بود كه هر گاه مي خواست در پايان شب نماز بگزارد، كودكي را كه از [حضورش] خجالت نمي كشيد، همراه خود به آن اتاق مي برد و به نماز مي ايستاد. (7)
المحاسن به نقل از مسمع آورده است:
امام صادق عليه السلام به من چنين نوشت: «دوست دارم كه يكي از اتاق هاي منزلت را مسجد قرار دهي و سپس، دو جامه ي فرسوده ي زبر بپوشي و آن گاه، از خداوند درخواست كني كه تو را از آتش، رهايي دهد و به بهشتت برد، و اين كه هيچ سخن باطل يا گناه آلودي به زبان نياوري». (8)
الكافي به نقل از ابوجارود مي نويسد:
از امام باقر عليه السلام درباره ي نمازخانه ي درون خانه پرسيدم؛ چه اين كه ساكنان خانه در صددند با بخشي از فضاي آن، [ديگر قسمت هاي] خانه را توسعه دهند يا آن را به جاي ديگري منتقل سازند. فرمود: «مانعي ندارد». (9)