فعاليت هاي فرهنگي مسجد النبي در غياب پيامبر (ص)


گر چه محور فعاليت هاي فرهنگي - آموزشي مسجد، شخص پيامبر صلي الله عليه و آله بود؛ ولي در غياب آن حضرت نيز كارهاي آموزشي و جلسات سخنراني در مسجد ادامه
داشت. گروه هاي آموزشي مختلف تحت نظارت و استادي كساني كه پيامبر صلي الله عليه و آله تعيين نموده بود و يا افراد داوطلب به كار خود ادامه مي دادند.
مطالعه در ويژگي هاي كساني كه از سوي پيامبر صلي الله عليه و آله بدين سمت منصوب مي شدند، نشان مي دهد آنان معمولا از چهره هايي بودند كه از جنبه هاي فرهنگي نيز برخوردار بوده اند. يكي از كساني كه در جنگ هاي زيادي از سوي پيامبر صلي الله عليه و آله امامت مسجد النبي را بر عهده داشت، عبدالله بن ام مكتوم است كه فردي نابينا بود. عبدالله همان كسي است كه بر اساس رواياتي از اهل سنت و شيعه، آيات آغازين سوره ي «عبس» به ماجراي او اشاره دارد. (1)
عبدالله علاوه بر اذان و اقامه گفتن براي پيامبر صلي الله عليه و آله در كنار مصعب بن عمير به مردم قرآن ياد مي داد. او با آن كه به ديل نابينايي از حضور در جنگ ها محروم بود، از پيامبر صلي الله عليه و آله تقاضا مي كرد تا به جبهه هاي جنگ اعزام شود. (2)
او در غياب پيامبر صلي الله عليه و آله در مسجد براي مردم سخنراني مي كرد. (3)
عبدالله بن رواحه نيز از چهره هايي بود كه در برخي از جنگ ها جانشين پيامبر صلي الله عليه و آله در مدينه و امام جماعت مسجد النبي بود. (4)
عبدالله با آن كه يك سردار نظامي به شمار مي آمد، يك چهره فرهنگي نيز بود. او همچنان كه گذشت گاه حتي در حضور پيامبر صلي الله عليه و آله نيز اداره ي برخي از جلسات آموزشي مسجد را بر عهده داشت. (5)

پاورقي

1- سيد محمد حسين طباطبايي، الميزان، ج 20، ص 199.
2- ابن سعد، الطبقات الكبري، ج 4، ص 205 - 210.
3- محمد بن عمر واقدي، مغازي، ترجمه ي محمود مهدوي، ص 133.
4- ابن سعد، الطبقات الكبري، ج 4، ص 5.
5- كوي دوست ، رحيم نوبهار، ص162-163.

بازگشت