عنوان «ذكر نام خدا» در بسياري از آيات و روايات مربوط به مسجد به كار رفته است. اين عنوان داراي مفهومي گسترده است و هر عملي را كه شامل ذكر و ياد خدا باشد، در بر مي گيرد. به جاي آوردن نمازهاي واجب و مستحب، قرآن خواندن، ذكر گفتن و دعا كردن هر كدام نوع خاصي از ذكر و ياد خداست. در سخنان پيشوايان دين بر انجام اين امور، تأكيد شده و گاه از نظر ميزان فضيلت، مقايسه اي ميان آنها صورت گرفته است. (1)