قرآن و جنبه هاي عبادي مسجد


در قاموس قرآن كريم هر جا سخن از مسجد به ميان آمده، جنبه هاي عبادي آن به عنوان نقش اوليه و بنيادين اين جايگاه مقدس مورد تأكيد قرار گرفته است. خداوند متعال مي فرمايد:
«مساجد از آن خداست؛ پس در كنار خداوند ديگري را نخوانيد.» (1)
در حديثي از امام صادق عليه السلام پيرامون اين آيه آمده است:
«يهوديان و مسيحيان در عبادتگاه خود شرك مي ورزيدند. خداوند در اين آيه به پيامبر خود (و در حقيقت به مسلمانان) فرمان داده تا آنان در مساجد، خدا را به يگانگي بخوانند و تنها او را پرستش كنند.» (2)
قرآن كريم در جايي ديگر مي فرمايد:
«به هر مسجدي رو آوريد و خداوند را از سر اخلاص بخوانيد.» (3)
اين آيه نيز به روشني مي فهماند كه مسجد، كانون پرستش خالصانه است. خداوند متعال در جايي ديگر مسجد را جايگاهي معرفي مي كند كه در آن نام خداوند فراوان برده مي شود: «و مساجد يذكر فيها اسم الله كثيرا» (4)
بر پايه ي آيات 36 و 37 سوره ي نور نيز مسجد پايگاه تجمع مرداني است كه صبح و شام در آن جا به تسبيح و ثناي حق مشغولند و هيچ تجارت و معامله اي آنان را از ياد خداوند باز نمي دارد.
پس رسالت اوليه ي مسجد آن است كه كانون عبادت و نماز و راز و نياز مؤمنان با خدا باشد. از همين روست كه در منطق قرآن كريم آنان كه مردم را از ذكر و ياد خدا در مسجد باز دارند، از ستم پيشه ترين انسان ها به شمار مي آيند؛ كه: «و من أظلم ممن منع مساجد الله يذكر فيها اسمه و سعي في خرابها» (5)
كيفر چنين كساني خواري دنيا و عذاب بزرگ الهي در سراي جاودانه است. زيرا آنان در حقيقت مسجد را از ايفاي نقش اصلي خود باز داشته اند. از اين رو هم به مسجد ستم نموده اند و هم به مؤمني كه حق طبيعي و الهي او سلب شده است. بلكه از آن رو كه مسجد نماد و نشان دين است به شعاير بزرگ الهي ستم روا داشته اند. (6)

پاورقي

1- سوره مباركه جن، آيه 18.
2- محمد باقر مجلسي، بحارالانوار، ج 83، ص 361.
3- سوره مباركه اعراف، آيه 29.
4- سوره مباركه حج، آيه40.
5- سوره بقره، آيه 114.
6- كوي دوست ، رحيم نوبهار، ص127-128.

بازگشت