فضيلت روانه شدن به سوي مسجد


پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: «هر كه گامي به سوي مسجد بردارد، در برابر آن، پاداشي خواهد داشت.» (1)

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: «هر كه از خانه اش ره سپار مسجد شود، در برابر هر گامي كه بر مي دارد، ده حسنه برايش نوشته مي شود.» (2)

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: «براي كسي كه روانه ي مسجدي از مسجدهاي خدا شود، در برابر هر گامي كه تا زمان بازگشت به خانه اش بر مي دارد، ده حسنه خواهد بود و نيز ده بدي از او پاك مي شود و ده درجه، بالا برده مي شود.» (3)

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: «هنگامي كه شخص از خانه اش به سوي مسجد، گام بيرون مي نهد، يك پا حسنه اي را مي نويسد و پاي ديگر، گناهي را مي زدايد.» (4)

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: «سه تن هستند كه خداوند عز و جل، ضامن همه ي آنهاست:... كسي كه روانه ي مسجد شود،خدا ضامن است تا وي را دريابد و وارد بهشت گرداند پاداش و بهره اي دريافت كرده است، او را باز گرداند.» (5)

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: «پاسخ به نداي اذان گو، [مايه ي] رحمت و پاداش آن، بهشت است، و هر كس به او پاسخ ندهد، در روز رستاخيز، با وي ستيز خواهم كرد. خوشا بر آن كه فراخوان خدا را لبيك گويد و روانه ي مسجد شود! و چنين نخواهد كرد، جز مؤمني از جرگه ي بهشتيان.» (6)

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: «گام برداشتن به سوي مسجد، فرمان بردن از خدا و فرستاده ي اوست. هر كس از خدا و فرستاده اش فرمان برد، خداوند، او را با صديقان و شهيدان، وارد بهشت مي كند و در بهشت، همدم داوود عليه السلام است و پاداشي همانند داوود عليه السلام خواهد داشت.» (7)

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: «ره سپار مسجد شدن در هر صبح و شام، بخشي از پيكار در راه خداست.» (8)

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: «كسي كه رفتن خود به سوي مساجد را در هر صبح و شام، كاري در راه خدا نبيند، بي ترديد، عمل او دچار كاستي است.» (9)

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: «كسي كه صبح و شام روانه مسجد مي شود، هر بار خداوند، وسايل پذيرايي بهشتي خود را برايش مهيا مي سازد.» (10)

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: «گام برداشتن تو به سوي مسجد و بازگشتت به خانه، در پاداش مساوي اند.» (11)

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: «براي هر بنده اي كه صبح و شام به مسجد برود و آن را بر ساير چيزها ترجيح دهد، در نزد خدا، وسايل پذيرايي از بهشت است كه هر بار، آن را برايش آماده مي كند، همچنان كه هر يك از شما، اگر كسي را كه ديدارش را دوست دارد، ملاقات كند، در پذيرايي او خواهد كوشيد.» (12)

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: «آگاه باشيد كه هر كس براي [نماز] جماعت، ره سپار مسجدي شود، برابر هر گامي، هفتاد هزار نيكي براي او خواهد بود و به همين مقدار نيز بر درجات او افزوده مي شود.» (13)

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: «شش ويژگي است كه هيچ مسلماني با يكي از آنها نمي ميرد، مگر آن كه بر خداست تا او را وارد بهشت كند:... كسي كه به نيكويي وضو سازد و سپس براي نمازش روانه ي مسجدي شود. پس اگر در اين راه درگذرد، خداوند، ضامن اوست.» (14)

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: «هر كه در خانه اش خود را پاكيزه سازد، سپس روانه ي خانه اي از خانه هاي خدا گردد تا واجبي از واجب هاي خدا را به جا آورد، يكي از گام هايش بدي اي را [از او] محو مي كند و ديگري، [او را] درجه اي بالا مي برد.» (15)

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: «هر گاه يكي از شما به خوبي وضو سازد، سپس براي نماز خارج شود، در حالي كه چيزي جز نماز او را به سوي مسجد نكشانده باشد، تا وارد شدن به مسجد، پيوسته، گام چپش بدي را از او مي زدايد و گام راستش براي وي نيكي مي نويسد.» (16)

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: «هنگامي كه يكي از شما به خوبي وضو سازد و تنها براي نماز، آهنگ مسجد كند تا زمان داخل شدن به مسجد، گامي بر نمي دارد، جز آن كه خداوند، او را درجه اي بالا مي برد و خطايي از او فرو مي ريزد، و هنگامي كه وارد مسجد مي شود، تا زماني كه نماز پاي بندش كرده، در نماز است.» (17)

امام زين العابدين عليه السلام: «مساجد، خانه هاي خدايند. هر كس به سوي آنها بشتابد، به سوي خدا شتافته و آهنگ او كرده است.» (18)

امام صادق عليه السلام: «هر كه ره سپار مسجد شود، بر تر و خشكي گام نمي نهد، جز آن كه هفت طبقه ي زمين براي او تسبيح مي كنند.» (19)

پاورقي

1- كنزالعمال: ج 7 ص 576 ح 20327 به نقل از سمويه و سعيد بن منصور از جابر.
2- مسند ابن حنبل: ج 6 ص 150 ح 17466، مسند أبي يعلي: ج 2 ص 308 ح 1741، الزهد، ابن مبارك: ص 139 ح 410، تاريخ بغداد: ج 2 ص 229 همگي به نقل از عقبة بن عامر، كنزالعمال: ج 7 ص 568 ح 20295.
3- ثواب الأعمال: ص 343 ح 1 به نقل از ابوهريره و عبدالله بن عباس، بحارالأنوار، ج 83 ص 368 ح 25.
4- سنن النسائي: ج 2 ص 42، مسند ابن حنبل: ج 3 ص 203 ح 8264، المستدرك علي الصحيحين: ج 1 ص 338 ح 789، السنن الكبري: ج 3 ص 88 ح 4968 همگي به نقل از ابوهريره، كنزالعمال: ج 7 ص 568 ح 20297.
5- سنن أبي داوود: ج 3 ص 7 ح 2494، المستدرك علي الصحيحين: ج 2 ص 83 ح 2400، السنن الكبري: ج 9 ص 280 ح 18538، عمل اليوم و الليلة: ص 62 ح 161 همگي به نقل از ابوامامة باهلي، كنزالعمال: ج 15 ص 843 ح 43351، و ر. ك: صحيح ابن حبان: ج 2 ص 252 ح 499 و المعجم الكبير: ج 8 ص 100 ح 7491 و حليةالأولياء، ج 9 ص 251.
6- جامع الأخبار: ص 172 ح 408، بحارالأنوار: ج 84 ص 154 ح 49.
7- جامع الأخبار: ص 172 ح 407، بحارالأنوار: ج 84 ص 154 ح 49.
8- المعجم الكبير: ج 8 ص 178 ح 7739، تاريخ دمشق: ج 14 ص 329 ح 3601، الفردوس: ج 3 ص 109 ح 4303 همگي به نقل از ابوامامه، كنزالعمال: ج 7 ص 648 ح 20722 به نقل از ابن نجار از ابن عباس.
9- موضح أوهام الجمع و التفريق: ج 1 ص 359 ح 205 به نقل از ام دردا، كنزالعمال: ج 7 ص 569 ح 20301 به نقل از ديلمي.
10- صحيح البخاري: ج 1 ص 235 ح 631، صحيح مسلم: ج 1 ص 463 ح 285، مسند ابن حنبل: ج 3 ص 583 ح 10613، صحيح ابن حبان: ج 5 ص 385 ح 2037، صحيح ابن خزيمة: ج 2 ص 376 ح 1496، السنن الكبري: ج 3 ص 88 ح 4970، حلية الأولياء: ج 3 ص 229 همگي به نقل از ابوهريره، كنزالعمال: ج 7 ص 557 ح 20238.
11- الزهد، ابن مبارك (الملحقات): ص 3 ح 10 به نقل از يحيي بن يحيي الغساني، كنزالعمال: ج 16 ص 272 ح 44412؛ بحارالأنوار: ج 89 ص 213 ح 57 به نقل از شهيد ثاني در رسالة الجمعة.
12- كنزالعمال: ج 7 ص 569 ح 20300 به نقل از ابن زنجويه و ابن لال از ابوهريره.
13- كتاب من لا يحضره الفقيه: ج 4 ص 17 ح 4968، الأمالي، صدوق: ص 517 ح 707 هر دو به نقل از حسين بن زيد از امام صادق از پدرانش عليهم السلام، روضة الواعظين: ص 369، بحارالأنوار: ج 76 ص 336 ح 1.
14- المعجم الأوسط: ج 4 ص 143 ح 3822 به نقل از عايشه، كنزالعمال: ج 15 ص 894 ح 43536؛ الدعوات: ص 227 ح 631، بحارالأنوار: ج 83 ص 372 ح 36.
15- صحيح مسلم: ج 1 ص 462 ح 282، السنن الكبري: ج 3 ص 87 ح 4967 هر دو به نقل از ابوهريره، كنزالعمال: ج 7 ص 297 ح 18960.
16- المستدرك علي الصحيحين: ج 1 ص 338 ح 790، المعجم الكبير: ج 12 ص 272 ح 13328 هر دو به نقل از ابن عمر، كنزالعمال: ج 9 ص 287 ح 26041 به نقل از بيهقي در شعب الايمان و ر. ك: السنن الكبري: ج 3 ص 98 ح 5011.
17- صحيح البخاري: ج 1 ص 181 ح 465 به نقل از ابوهريره.
18- كتاب من لا يحضره الفقيه، ج 1 ص 199 ح 603، التوحيد: ص 177 ح 8، علل الشرائع: ص 133 ح 1، الأمالي، صدوق: ص 544 ح 727 همگي به نقل از زيد بن علي بن الحسين عليهماالسلام، بحارالأنوار، ج 18 ص 349 ح 60.
19- تهذيب الأحكام: ج 3 ص 255 ح 706، كتاب من لا يحضره الفقيه: ج 1 ص 233 ح 701 تقريباً با همان الفاظ، ثواب الأعمال: ص 46 ح 1 به نقل از محمد بن مروان، مكارم الأخلاق: ج 2 ص 60 ح 2144، بحارالأنوار: ج 84 ص 13 ح 91.

بازگشت