مسجد، عامل اصلاح رفتار مؤمن


مسجد، محضر خاص خداست. كسي كه شبانه روز چندين بار در اين جايگاه مقدس حضور مي يابد، علاوه بر مراقبت هايي كه در مسجد به كار مي بندد، بايد تلاش كند تا ميان حضور در مسجد و كارهايي كه بيرون از مسجد انجام مي دهد، تناسب و همگوني باشد. كسي كه در بيرون از مسجد به انواع گناهان دست مي يازد و در اوقات نماز نيز بي آن كه از كارهاي ناپسند خود پشيمان باشد، در مسجد حضور مي يابد، مانند كسي است كه همواره به دوست خويش خيانت مي ورزد و با اين حال، همه روزه به ديدار او مي شتابد؛ بي آن كه قصد عذرخواهي از او داشته باشد. چنين عملكردي، رفتاري آلوده به نفاق، دورويي و حتي تمسخرآميز به شمار مي آيد. بي گمان خداوند متعال چنين كسي را به بساط قرب خويش راه نمي دهد و از بركات ارزشمند حضور در مسجد، كامروا نمي گرداند. در حديثي از پيامبر صلي الله عليه و آله آمده است:
«خداوند متعال به من وحي كرد كه: اي برادر پيامبران، اي برادر بيم دهندگان، به مردم ابلاغ كن در حالي كه ظلمي نسبت به يكي از بندگانم بر گردن آنهاست، به هيچ خانه اي از خانه هايم وارد نشوند. من چنين كسي را حتي آنگاه كه در حال نماز است لعن و نفرين مي كنم؛ مگر اين كه ابتدا ظلمي را كه بر عهده دارد، جبران نمايد. هرگاه بنده چنين كند (در حالي كه حقي از كسي بر عهده ندارد، وارد مسجد شود) من گوش اويم كه با آن مي شنود و چشمان اويم كه با آن مي بيند. چنين كسي از دوستان و برگزيدگان من و همسايه ام در بهشت و همراه با پيامبران و صديقان و شهيدان است.» (1)
كسي كه با دستان گنه آلود وارد مسجد مي شود نه تنها مورد خشم خدا قرار مي گيرد، كه اولياي دين نيز با ديده ي خشم بدو مي نگرند. در واقع چنين كسي به مسجد راه نيافته است و حضور او در خانه ي خدا، تنها حضوري مادي و ظاهري است. بلكه گاهي اولياي دين، حتي حضور ظاهري چنين كساني را در مسجد تحمل نمي كنند؛ چنانكه رسول خدا صلي الله عليه و آله گروهي را كه از پرداخت زكات خودداري مي كردند و با اين حال به مسجد آن حضرت مي آمدند، فرمان داد تا هنگامي كه زكات نمي دهند، در مسجد وي حاضر نشوند. (2)
پس كسي كه در خانه ي خدا حضور مي يابد، بايد تلاش كند تا ميان حضور در مسجد و كارهايي كه بيرون از مسجد انجام مي دهد، نوعي همگوني و تناسب وجود داشته باشد. در اين صورت، حضور در مسجد، خود عاملي براي اصلاح عملكرد انسان است و او را به راستي از فضيلت ها و پاداش هاي ارزشمند حضور در مسجد بهره مند مي سازد. (3)

پاورقي

1- ميرزا حسين نوري، مستدرك الوسايل، ج 3، ص 446، باب 54 از ابواب احكام المساجد، روايت 18.
2- محمد بن حسن عاملي، وسايل الشيعه، ج 6، ص 12، باب 3 از ابواب ما تجب فيه الزكاة و ما تستحب فيه، روايت 7.
3- كوي دوست ، رحيم نوبهار، ص30-32.

بازگشت