مسلمانان صدر اسلام نسبت به ثبت و ضبط مساجد پيامبر و حتي جايگاه هاي نماز آن حضرت اهتمامي ويژه داشتند. آنان حتي اگر پيامبر صلي الله عليه و آله در زير درختي نماز مي گزارد، جايگاه و محل آن را دقيقا تعيين مي كردند. ياران پيامبر صلي الله عليه و آله اين گونه مكان ها را متبرك مي شمردند و در آن نماز مي خواندند.
در كتاب هاي سيره و تاريخ، نام و جايگاه شماري زياد از مساجدي كه پيامبر صلي الله عليه و آله در آنها نماز بجاي آورده، ذكر شده است. جالب آن است كه حتي جايگاه هاي نماز و مساجد پيامبر صلي الله عليه و آله در جنگ ها نيز تعيين شده است. (1)
حال آن كه اين مكان ها تا مدينه كه مركز تجمع مردم بوده، فاصله ي زيادي داشته است.
متأسفانه در دوران ما آيين وهابيت كه تفكري نوپا و استعماري است روش و شيوه ي مسلمانان صدر اسلام و ياران پيامبر را بدعت معرفي مي كند. اين ديدگاه نوظهور، تبرك جستن به آثار و اشياي پيامبر صلي الله عليه و آله و جايگاه هاي نماز آن حضرت را شرك مي شمارد!!!
در سايه ي سلطه ي اين تفكر شوم بر سرزمين مقدس حجاز بسياري از مساجد و مكان هاي متبرك به كلي از بين رفته و يا در حال از بين رفتن است. اگر مسلمانان و بويژه انديشمندان با اين جريان فرهنگي ويرانگر به موقع رويارويي نكنند، بيم آن مي رود كه بسياري از اسناد عيني تاريخ اسلام به كلي از بين برود؛ اسنادي كه هر كدام از آنها نمايانگر بخشي از تاريخ افتخار آميز مسلمانان صدر اسلام است و سندي گويا براي فداكاري هاي اهل بيت پيامبر صلي الله عليه و آله و ياران صديق آن حضرت است.
امروزه هر گونه اثري كه داراي كمترين پيشينه ي تاريخي باشد، با اصول و روش هاي خاصي نگهداري مي شود؛ در دنيايي اين چنين، رفتار كساني كه با پوشش دفاع از توحيد، آثار اسلامي را بي رحمانه ويران مي كنند، جز خيانت چه بايد نام گزارد؟؟؟ (2)