امام باقر عليه السلام:
«الْفَرِيضَةُ مَنْ صَلَّاهَا لِوَقْتِهَا عَارِفاً بِحَقِّهَا لَا يُؤْثِرُ عَلَيْهَا غَيْرَهَا كَتَبَ اللَّهُ لَهُ بَرَاءَةً لَا يُعَذِّبَهُ وَ مَنْ صَلَّاهَا لِغَيْرِ وَقْتِهَا غَيْرَ عَارِفٍ بِحَقِّهَا مُؤْثِراً عَلَيْهَا غَيْرَهَا كَانَ ذَلِكَ إِلَيْهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَإِنْ شَاءَ غَفَرَ لَهُ وَ إِنْ شَاءَ عَذَّبَه ؛ (1)
كسي كه نماز را در وقتش به جا آورد در حالي كه به حق آن آگاه باشد و عمل ديگري را بر آن ترجيح ندهد، خداوند براي او نجات از عذاب را مي نگارد و كسي كه نماز را در غيروقتش به جا آورد و چيز ديگري را بر نماز انتخاب كند و ترجيح دهد، به درستي كه اين كار، خدا را مختار مي كند كه اگر بخواهد او را ببخشايد و اگر بخواهد او راعذاب كند.»