فلسفه ي وقت نماز در بيان امام صادق عليه السلام


در مورد وجوب و فلسفه ي نماز در اوقات مخصوص، روايتي آمده است:
از امام صادق عليه السلام نقل شده است كه فرمود:
«وقتي حضرت آدم از آن شجره منهيه تناول كرد و از بهشت بيرون شد، سياهي وحشت ناكي از سر تا قدم او را فراگرفت، به اين دليل محزون و غصه مند شد و دائم گريه مي كرد.»
روزي جبرئيل بر او نازل شد و گفت: اي آدم! چرا گريه مي كني، علت گريه ي تو چيست؟ آدم گفت: اي جبرئيل! چرا گريه نكنم؟ در حالي كه بدن زيباي مرا سياهي فرا گرفته است.
در اين هنگام جبرئيل گفت: اي آدم! الآن وقت نماز اول است، برخيز و نماز بخوان! آن حضرت برخاست وضو گرفت و نماز خواند. آن سياهي تا گردنش برطرف شد.
باز جبرئيل نازل شد و گفت: اي آدم! الان وقت نماز دوم است، برخيز و نماز بخوان! آدم در وقت دوم باز نماز خواند، آن سياهي تا نافش برطرف شد.
مرتبه سوم، جبرئيل آمد و گفت: اي آدم! الآن وقت نماز سوم است، حركت كن و نماز سوم را به جاي آور! وقتي آدم، نماز سوم را به جا آورد سياهي تا زانوهايش برطرف شد.
در مرتبه چهارم نازل شد و گفت: اي آدم! اين وقت نماز چهارم است، از جاي خود، حركت كن و نماز چهارم را ادا كن! وقتي آدم نماز چهارم را در وقتش ادا كرد، سياهي تا قدمش پايين آمد.
در پنجمين مرحله، جبرئيل فرود آمد و گفت: يا آدم! اين ساعت، وقت نماز پنجم است. حضرت آدم برخاست و نماز پنجم را خواند. آن سياهي خطرناك كه او را رنج مي داد، از تمام بدنش بيرون رفت و بدنش مانند اول سفيد و نوراني شد. از جهت خوشحالي حمد و ثناي الهي را به جاي آورد و او را شكر نمود.
در اين هنگام جبرئيل گفت: اي آدم! مثل اولاد تو در اين نمازهاي پنجگانه مثل تو است. اگر آنان مانند تو، اين پنج نماز را در پنج وقت مخصوصشان به جاي آورند، از تمام گناهان بيرون مي آيند، دل و پرونده آنان كه بر اثر گناه سياه شده است، باز سفيد مي شود.
آري، نماز اگر با تمام اجرا و شرايط در وقتش به جاي آورده شود، قدرت دارد كه سياهي ظاهر و باطن، سياهي جسم و روح، سياهي دل و قلب، سياهي گناه و معصيت را برطرف كند و روح و روان آدمي را از آلودگي گناهان، پاك و پاكيزه گرداند.(1)

پاورقي

1- من لا يحضره الفقيه، باب علت وجوب نمازهاي پنجگانه، يك جلدي، ص 57؛ سجاده عشق يا نماز آدم تا خاتم ، نعمت الله صالحي حاجي آبادي ، ص296-295.

بازگشت