نماز اول وقت خوشنودي خدا است


از امام رضا عليه السلام چنين نقل شده است كه فرمود:
«اعْلَمْ أَنَّ لِكُلِّ صَلَاةٍ وَقْتَيْنِ أَوَّلٌ وَ آخِرٌ فَأَوَّلُ الْوَقْتِ رِضْوَانُ اللَّهِ وَ آخِرُهُ عَفْوُ اللَّهِ وَ نُرَوَّي أَنَّ لِكُلِّ صَلَاةٍ ثَلَاثَةَ أَوْقَاتٍ أَوَّلٌ وَ أَوْسَطُ وَ آخِرٌ فَأَوَّلُ الْوَقْت رِضْوَانُ اللَّهِ وَ أَوْسَطُهُ عَفْوُ اللَّهِ وَ آخِرُهُ غُفْرَانُ اللَّه ؛ (1)
بدان كه هر نماز دو وقت دارد: اول وقت و آخر وقت. اول وقت خشنودي پروردگار و آخر آن بخشش خداوند است. و روايت مي كنيم همانا براي نماز سه وقت است اول و وسط و آخر؛ پس اول وقت رضايت خدا، وسطش عفو خدا و آخرش بخشايش خداست.»
طبق اين روايت:
1- نماز اول وقت مساوي با خشنودي خداوند متعال است.
2- نماز وسط وقت مساوي با عفو پروردگار عالميان است.
3- نماز آخر وقت مساوي بخشش و آمرزش از طرف خداوند متعال است.
بهترين اين سه وقت نماز، نماز اول وقت است و كسي حق ندارد نماز را در آخر وقت انتخاب كند!
اما اين كه اجازه داده شده است كه: نماز، آخر وقت خوانده شود براي اين است كه كسي مرضي يا علت ديگري داشته باشد يا اين كه مسافر باشد و آخر وقت به وطن مي رسد و در آن جا نماز را تمام مي خواند.
در اين روايت امام هشتم ما شيعيان آخر وقت را بخشش و آمرزش معرفي مي كند.
مانند اين است، انساني كه نمازش را آخر وقت مي خواند مرتكب خطايي بزرگ شده كه اين نماز موجب آمرزش آن خطا است! ولي درباره ي نماز اول وقت، مي فرمايد: رضوان و خوشنودي پروردگار عالميان است.

همانطور كه امام علي عليه السلام وصيت مي نمايد:
«أُوصِيكَ يَا بُنَيَّ بِالصَّلَاةِ عِنْدَ وَقْتِهَا؛ (2)
اي فرزندم تو را به خواندن نماز در اول وقت سفارش مي كنم.»

پاورقي

1- بحار الأنوار، انتشارات بيروت، ج 79، ص 349.
2- وسائل الشيعة، ج 4، ص 124.

بازگشت