احكام نماز

نماز بهترين اعمال ديني است كه اگر قبول درگاه خداوند عالم شود، عبادتهاي ديگر هم قبول ميشود و اگر پذيرفته نشود اعمال ديگر هم قبول نميشود و همان طور كه اگر انسان شبانه روزي پنج نوبت در نهر آبي شست و شو كند، چرك در بدنش نميماند، نمازهاي پنجگانه هم انسان را از گناهان پاك ميكند و سزاوار است كه انسان نماز را در اول وقت بخواند و كسي كه نماز را پست و سبك شمارد، مانند كسي است كه نماز نميخواند، پيغمبر اكرم (ص) فرمود: كسي كه به نماز اهميت ندهد و آنرا سبك شمارد سزاوار عذاب آخرت است. روزي حضرت در مسجد تشريف داشتند مردي وارد و مشغول نماز شد، و ركوع و سجودش را كاملا بجا نياورد، حضرت فرمودند اگر اين مرد در حالي كه نمازش اين طور است از دنيا برود، بدين من از دنيا نرفته است. پس انسان بايد مواظب باشد كه به عجله و شتابزدگي نماز نخواند، و در حال نماز بياد خدا و با خضوع و خشوع و وقار باشد، و متوجه باشد كه با چه كسي سخن ميگويد و خود را در مقابل عظمت و بزرگي خداوند عالم بسيار پست و ناچيز ببيند، و اگر انسان در موقع نماز كاملا باين مطلب توجه كند، از خود بيخبر ميشود، چنانكه در حال نماز تير را از پاي مبارك امير المؤمنين (ع) بيرون كشيدند و آن حضرت متوجه نشدند، و نيز بايد نمازگزار توبه و استغفار نمايد، وگناهاني را كه مانع قبول شدن نماز است مانند حسد، كبر، غيبت، خوردن حرام، آشاميدن مسكرات، و ندادن خمس و زكاة و بلكه هر معصيتي را ترك كند. و همچنين سزاوار است كارهائي را كه ثواب نماز را كم ميكند بجا نياورد، مثلا در حال خواب آلودگي و خودداري از بول به نماز نايستد، و در موقع نماز بآسمان نگاه نكند، و كارهائي را كه ثواب نماز را زياد ميكند بجا آورد، مثلا انگشتر عقيق به دست كند و لباس پاكيزه بپوشد و شانه و مسواك كند، و خود را خوشبو نمايد.