شرط پنجم
1/1303 - شرط پنجم آنكه براي كار حرام سفر نكند , و اگر براي كار حرامي مانند دزدي سفر كند بايد نماز را تـمـام بـخواند و همچنين است اگر خود سفر حرام باشد , مثل آنكه براي او ضرري كه اقدام بر آن شرعا حرام است داشته باشد , يا زن بدون اجازه شوهر سفري برود كه بر او واجب نباشد , ولي اگر مثل سفر حج واجب باشد , بايد نماز را شكسته بخواند.
1304 - سفري كه واجب نيست اگر سبب اذيت - ناشي از شفقت - پدر و مادر باشد حرام است و انسان بايد در آن سفر نماز را تمام بخواند و روزه هم بگيرد.
1305 - كـسـي كه سفر او حرام نيست و براي كار حرام هم سفر نمي كند , اگر چه در سفر معصيتي انجام دهد , مثلا غيبت كند يا شراب بخورد بايد نماز را شكسته بخواند.
1306 - اگـر بـراي آنـكه كار واجبي را ترك كند مسافرت نمايد چه غرض ديگري در سفر داشته باشد يا نه نـمازش تمام است , پس كسي كه بدهكار است , اگر بتواند بدهي خود را بدهد و طلبكار هم مطالبه كند , چـنـانـچـه در سـفر نتواند بدهي خود را بدهد و براي فرار از دادن قرض مسافرت نمايد , بايد نماز را تمام بـخـوانـد , ولـي اگـر سـفرش براي كار ديگري است اگر چه در سفر ترك واجب نيز بنمايد , بايد نماز را شكسته بخواند.
1307 - اگـر در سـفـر حيوان سواري او يا مركب ديگري كه سوار او است غصبي باشد و براي فرار از مالك مسافرت كرده باشد يا در زمين غصبي مسافرت كند بايد نماز را تمام بخواند.
1308 - كـسي كه با ظالم مسافرت مي كند , اگر ناچار نباشد و مسافرت او كمك به ظالم در ظلمش باشد بـايـد نـمـاز را تمام بخواند و اگر ناچار باشد يا مثلا براي نجات دادن مظلومي با او مسافرت كند , نمازش شكسته است .
1309 - اگر به قصد تفريح و گردش مسافرت كند , سفر او حرام نيست و بايد نماز را شكسته بخواند.
1310 - اگر براي لهو و خوش گذراني به شكار رود , نمازش در حال رفتن تمام است و در برگشتن قصر است در صورتي كه به حد مسافت باشد و مانند رفتن براي شكار نباشد و چنانچه براي تهيه معاش به شكار رود , نـمـازش شـكـسـتـه است و همچنين است اگر براي كسب و زياد كردن مال برود , اگر چه در اين صورت احتياط آن است كه نماز را هم شكسته و هم تمام بخواند.
1311 - كسي كه براي معصيت سفر كرده , موقعي كه از سفر برمي گردد , اگر برگشتن به تنهايي هشت فرسخ است بايد نماز را شكسته بخواند و احتياط مستحب آن است كه در صورتي كه توبه نكرده هم شكسته و هم تمام بخواند.
1312 - كسي كه سفر او سفر معصيت است , اگر در بين راه از قصد معصيت برگردد , خواه باقيمانده راه به تنهايي يا مجموع رفت و برگشت از آنجا هشت فرسخ باشد يا نه , بايد نماز را شكسته بخواند.
1313 - كـسـي كه براي معصيت سفر نكرده , اگر در بين راه قصد كند كه بقيه راه را براي معصيت برود , بايد نماز را تمام بخواند , ولي نمازهايي را كه شكسته خوانده صحيح است .