احكام اذان و اقامه


احكام اذان و اقامه
920 بين جمله هاي اذان و اقامه بايد خيلي فاصله نشود. و اگر بين آنها بيشتر از معمول فاصله بيندازد، بايد دوباره آن را از سر بگيرد.

921 اگر در اذان و اقامه صدا را در گلو بيندازد، چنانچه غنا شود يعني به طور آوازه خواني كه در مجالس لهو و بازيگري معمول است اذان و اقامه را بگويد حرام است، و اگر غنا نشود مكروه مي باشد.

922 در پنج نماز اذان ساقط مي شود : اول: نماز عصر روز جمعه. دوم:نماز عصر روز عرفه كه روز نهم ذي حجه است. سوم: نماز عشاي شب عيد قربان براي كسي كه در مشعر الحرام باشد. چهارم: نماز عصر و عشاي زن مستحاضه. پنجم:نماز عصر و عشاي كسي كه نمي تواند از بيرون آمدن بول و غائط خودداري كند. و در اين پنج نماز در صورتي اذان ساقط مي شود كه با نماز قبلي فاصله نشود، يا فاصله كمي بين آنها باشد، ولي فاصله شدن نافله و تعقيب ضرر ندارد.

923 اگر براي نماز جماعتي اذان و اقامه گفته باشند، كسي كه با آن جماعت نماز مي خواند، نبايد براي نماز خود اذان و اقامه بگويد.

924 اگر براي خواندن نماز جماعت به مسجد رود و ببيند جماعت تمام شده،تا وقتي كه صفها به هم نخورده و جمعيت متفرق نشده نمي تواند براي نماز خود اذان و اقامه بگويد، در صورتي كه براي جماعت اذان و اقامه گفته شده باشد.

925 در جايي كه عده اي مشغول نماز جماعتند يا نماز آنان تازه تمام شده وصفها به هم نخورده است، اگر انسان بخواهد فرادي يا با جماعت ديگري كه برپا مي شود نماز بخواند، با سه شرط اذان و اقامه از او ساقط مي شود: اول: آنكه براي آن نماز اذان و اقامه گفته باشند. دوم: آنكه نماز جماعت باطل نباشد. سوم: آنكه نماز او و نماز جماعت در يك مكان باشد. پس اگر نماز جماعت داخل مسجد باشد و او بخواهد در بام مسجد نماز بخواند، مستحب است اذان و اقامه بگويد.

926 اگر در شرط دوم از شرطهايي كه در مساله پيش گفته شده شك كند يعني شك كند كه نماز جماعت صحيح بوده يا نه، اذان و اقامه از او ساقط است. ولي اگردر يكي از دو شرط ديگر شك كند، مستحب است اذان و اقامه بگويد.

927 كسي كه اذان و اقامه ديگري را مي شنود، مستحب است هر قسمتي را كه مي شنود بگويد. ولي در حكايت اقامه كه از ديگري بشنود از -حي علي الصلاة- تا -حي علي خير العمل- را به اميد ثواب بگويد.

928 كسي كه اذان و اقامه ديگري را شنيده، چه با او گفته باشد يا نه، در صورتي كه بين آن اذان و اقامه و نمازي كه مي خواهد بخواند زياد فاصله نشده باشد،مي تواند براي نماز خود اذان و اقامه نگويد.

929 اگر مرد اذان زن را با قصد لذت بشنود، اذان از او ساقط نمي شود. بلكه اگر قصد لذت هم نداشته باشد، ساقط شدن اذان اشكال دارد.

930 اذان و اقامه نماز جماعت را بايد مرد بگويد، ولي در جماعت زنان اگر زن اذان و اقامه بگويد، كافي است.

931 اقامه بايد بعد از اذان گفته شود. و اگر قبل از اذان بگويند، صحيح نيست.

932 اگر كلمات اذان و اقامه را بدون ترتيب بگويد، مثلا -حي علي الفلاح- را پيش از -حي علي الصلاة- بگويد، بايد از جايي كه ترتيب به هم خورده دوباره بگويد.

933 بايد بين اذان و اقامه فاصله ندهد. و اگر بين آنها به قدري فاصله دهد كه اذاني را كه گفته اذان اين اقامه حساب نشود، مستحب است دوباره اذان و اقامه را بگويد. و نيز اگر بين اذان و اقامه و نماز به قدري فاصله دهد كه اذان و اقامه آن نماز حساب نشود، مستحب است دوباره براي آن نماز اذان و اقامه بگويد.

934 اذان و اقامه بايد به عربي صحيح گفته شود. پس اگر به عربي غلط بگويد يا به جاي حرفي حرف ديگر بگويد، يا مثلا ترجمه آنها را به فارسي بگويد، صحيح نيست.

935 اذان و اقامه بايد بعد از داخل شدن وقت نماز گفته شود. و اگر عمدا يا از روي فراموشي پيش از وقت بگويد، باطل است.

936 اگر پيش از گفتن اقامه شك كند كه اذان گفته يا نه، بايد اذان را بگويد.ولي اگر مشغول اقامه شود و شك كند كه اذان گفته يا نه، گفتن اذان لازم نيست.

937 اگر در بين اذان يا اقامه پيش از آنكه قسمتي را بگويد شك كند كه قسمت پيش از آن را گفته يا نه، بايد قسمتي را كه در گفتن آن شك كرده بگويد.ولي اگر در حال گفتن قسمتي از اذان يا اقامه شك كند كه آنچه پيش از آن است گفته يا نه، گفتن آن لازم نيست.

938 مستحب است انسان در موقع گفتن اذان رو به قبله بايستد و با وضو يا غسل باشد و دستها را به گوش بگذارد و صدا را بلند نمايد و بكشد و بين جمله هاي اذان كمي فاصله دهد و بين آنها حرف نزند.

939 مستحب است بدن انسان در موقع گفتن اقامه آرام باشد، و آن را از اذان آهسته تر بگويد، و جمله هاي آن را به هم نچسباند. ولي به اندازه اي كه بين جمله هاي اذان فاصله مي دهد، بين جمله هاي اقامه فاصله ندهد.

940 مستحب است بين اذان و اقامه يك قدم بردارد يا قدري بنشيند يا سجده كند يا ذكر بگويد يا دعا بخواند يا قدري ساكت باشد يا حرفي بزند يا دو ركعت نماز بخواند. ولي حرف زدن بين اذان و اقامه نماز صبح مستحب نيست، ولي نماز خواندن بين اذان و اقامه نماز مغرب را به اميد ثواب بياورد.

941 مستحب است كسي را كه براي گفتن اذان معين مي كنند، عادل و وقت شناس و صدايش
بلند باشد و اذان را در جاي بلند بگويد.»

بازگشت