احكام اذان و اقامه
مـساله 929 - بين جمله هاي اذان و اقامه بايد خيلي فاصله نشود, و اگر بين آنها بيشتر از معمول فاصله بيندازد, بايد دوباره آن را از سربگيرد.
مـسـالـه 930 - اگـر در اذان و اقـامه صدا را در گلو بيندازد چنانچه غنا شود, يعني به طور آواز خـوانـي كه در مجلس لهو و بازيگري معمول است اذان و اقامه را بگويد, حرام است , واگر اينطور نشود مكروه مي باشد.
مساله 931 - در دو نماز اذان مشروع نيست : اول : نماز عصر روز عرفه كه روز نهم ذيحجه است .
دوم : نـماز عشاء شب عيد قربان , براي كسي كه در مشعر الحرام باشد.
و در اين دو نماز در صورتي اذان ساقط مي شود كه با نماز قبلي هيچ فاصله نشود, يا بين آنها كمي فاصله باشد.
مـسـالـه 932 - اگـر بـراي نماز جماعتي اذان و اقامه گفته باشند, كسي كه با آن جماعت نماز مي خواند, نبايد براي نماز خود اذان و اقامه بگويد.

مساله 933 - اگر براي خواندن نماز جماعت به مسجد رود و ببيند جماعت تمام شده , تا وقتي كه صفها بهم نخورده و جمعيت متفرق نشده ,مي تواند براي نماز خود اذان و اقامه نگويد.
مـسـاله 934 - در جائي كه عده اي مشغول نماز جماعتند, يا نماز آنان تازه تمام شده و صفها بهم نـخورده است , اگر انسان بخواهد فرادي يا باجماعت ديگري كه برپا مي شود نماز بخواند, با شش شرط اذان و اقامه از او ساقط مي شود: اول : آنـكـه نماز جماعت در مسجد باشد, و اگر در مسجد نباشد, ساقط شدن اذان و اقامه معلوم نيست .
دوم : آنكه براي آن نماز, اذان و اقامه گفته باشند.
سوم : آنكه نماز جماعت باطل نباشد.
چهارم : آنكه نماز او و نماز جماعت در يك مكان باشد, پس اگر نماز جماعت داخل مسجد باشد و او بخواهد در بام مسجد نماز بخواند, مستحب است اذان و اقامه بگويد.
پنجم : آنكه نماز او و نماز جماعت هر دو اداء باشد.
شـشـم : آنكه وقت نماز او و نماز جماعت , مشترك باشد, مثلا هر دو نماز ظهر, يا هر دو نماز عصر بـخـوانند, يا نمازي كه به جماعت خوانده مي شود,نماز ظهر باشد و او نماز عصر بخواند, يا او نماز ظهر بخواند و نماز جماعت نماز عصر باشد.
مـساله 935 - اگر در شرط سوم از شرطهائي كه در مساله پيش گفته شد شك كند, يعني شك كند كه نماز جماعت صحيح بوده يا نه , اذان واقامه از او ساقط است , ولي اگر در يكي از پنج شرط ديگر شك كند مستحب است اذان و اقامه بگويد.
مـسـالـه 936 - كـسي كه اذان و اقامه ديگري را بشنود مستحب است هر قسمتي را كه مي شنود آهسته بگويد.
مساله 937 - كسي كه اذان و اقامه ديگري را شنيده باشد, چه با او گفته باشد يا نه , در صورتي كه بـين آن اذان و اقامه و نمازي كه مي خواهدبخواند زياد فاصله نشده باشد, مي تواند براي نماز خود اذان و اقامه نگويد.
مساله 938 - اگر مرد اذان زن را با قصد لذت بشنود, اذان او ساقط نمي شود, بلكه اگر قصد لذت هم نداشته باشد, ساقط نمي شود.
مساله 939 - اذان و اقامه نماز جماعت را بايد مرد بگويد, ولي در نماز جماعت زنان اگر زن اذان و اقامه بگويد كافي است .
مساله 940 - اقامه بايد بعد از اذان و در حال ايستادن و با طهارت گفته شود.
مـسـاله 941 - اگر كلمات اذان و اقامه را بدون ترتيب بگويد, مثلا حي علي الفلاح را پيش از حي علي الصلاة بگويد بايد از جائي كه ترتيب بهم خورده دوباره بگويد.
مـسـاله 942 - بايد بين اذان و اقامه فاصله ندهد, و اگر بين آنها به قدري فاصله دهد كه اذاني را كـه گـفته اذان اين اقامه حساب نشود, مستحب است دوباره اذان را بگويد.
و نيز اگر بين اذان و اقامه و نماز به قدري فاصله دهد كه اذان و اقامه آن نماز حساب نشود, مستحب است دوباره براي آن نماز اذان و اقامه بگويد.
مـسـالـه 943 - اذان و اقـامه بايد به عربي صحيح گفته شود, پس اگر به عربي غلط بگويد, يا به جاي حرفي حرف ديگر بگويد, يا مثلا ترجمه آن را به فارسي بگويد, صحيح نيست .
مـسـالـه 944 - اذان و اقـامه بايد بعد از داخل شدن وقت نماز گفته شود, و اگر عمدا يا از روي فراموشي پيش از وقت بگويد باطل است .
مساله 945 - اگر پيش از گفتن اقامه شك كند كه اذان گفته يا نه بايد اذان را بگويد, ولي اگر مشغول اقامه شود و شك كند كه اذان گفته يا نه ,گفتن اذان لازم نيست .
مـساله 946 - اگر در بين اذان يا اقامه پيش از آنكه قسمتي را بگويد شك كند كه قسمت پيش از آن را گـفـتـه يـا نه , بايد قسمتي را كه در گفتن آن شك كرده بگويد, ولي اگر در حال گفتن قسمتي از اذان يا اقامه شك كند كه آنچه پيش از آن است گفته يا نه , گفتن آن لازم نيست .
مساله 947 - مستحب است انسان در موقع اذان گفتن , رو به قبله بايستد و با وضو يا غسل باشد و دسـتـهـا را به گوش بگذارد و صدا را بلندنمايد و بكشد و بين جمله هاي اذان كمي فاصله دهد و بين آنها حرف نزند.
مـسـالـه 948 - مستحب است بدن انسان در موقع گفتن اقامه آرام باشد و آن را از اذان آهسته تر بگويد و جمله هاي آن را بهم نچسباند, ولي به اندازه اي كه بين جمله هاي اذان فاصله مي دهد, بين جمله هاي اقامه ندهد.
مـسـالـه 949 - مستحب است بين اذان و اقامه يك قدم بردارد, يا قدري بنشيند, يا سجده كند, يا ذكـر بگويد, يا دعا بخواند, يا قدري ساكت باشد, يا حرفي بزند, يا دو ركعت نماز بخواند, ولي حرف زدن بين اذان و اقامه نماز صبح و نماز خواندن بين اذان و اقامه نماز مغرب مستحب نيست .
مـسـالـه 950 - مستحب است كسي را كه براي گفتن اذان معين مي كنند عادل و وقت شناس و صدايش بلند باشد و اذان را در جاي بلندبگويد.