مواردي كه لازم نيست بدن و لباس نمازگزار پاك باشد
(مساله 856) در سه صورت اگر بدن يا لباس نمازگزار نجس باشد, نماز او صحيح است : اول - آن كه بواسطه زخم يا جراحت يا دملي كه در بدن او است , لباس يا بدنش به خون آلوده شده باشد.
دوم - آن كـه بـدن يا لباس او به مقدار كمتر از درهم - كه تقريبا به اندازه يك اشرفي مي شود - به خون آلوده باشد.
سـوم - آن كـه نـاچـار بـاشـد بـا بـدن يا لباس نجس نماز بخواند.
و در دو صورت اگر فقطلباس نمازگزار نجس باشد, نماز او صحيح است : اول - آن كه لباسهاي كوچك او مانند جوراب و عرقچين نجس باشد.
دوم - آن كـه لـبـاس زني كه پرستار بچه است نجس شده باشد واحكام اين پنج صورت مفصلا در مسائل بعد گفته مي شود.
(مـسـالـه 857) اگر در بدن يا لباس نمازگزار, خون زخم يا جراحت يا دمل باشدچنانچه طوري اسـت كه آب كشيدن بدن يا لباس يا عوض كردن لباس براي بيشترمردم سخت است , تا وقتي كه زخم يا جراحت يا دمل خوب نشده مي تواند با آن خون نماز بخواند.
و همچنين است اگر چركي كه با خون بيرون آمده يا دوايي كه روي زخم گذاشته اند ونجس شده , در بدن يا لباس او باشد.
(مساله 858) اگر خون بريدگي يا زخمي كه به زودي خوب مي شود و شستن آن آسان است , واز درهم زياد تر است در بدن يا لباس نمازگزار باشد, نماز او باطل است .
(مـسـاله 859) اگر جايي از بدن يا لباس كه بازخم فاصله دارد, به رطوبت زخم نجس شود, جايز نـيـسـت بـا آن نـمـاز بـخواند.
ولي اگر مقداري از بدن يا لباس كه معمولا به رطوبت زخم آلوده مي شود, به رطوبت آن نجس شود, نماز خواندن با آن مانعي ندارد.
(مساله 860) اگر از زخمي كه توي دهان وبيني ومانند اينها است , خوني به بدن يالباس برسد در صورتي كه زياد تر از متعارف تجاوز به اطراف نكرده باشد نماز با آن صحيح است , اگر چه احتياط آن است كه با آن نماز نخواند و همچنين است خون بواسير در صورتي كه دانه هايش بيرون نباشد, وامـا بـا خـون بواسيري كه دانه هاي آن بيرون است مي شود نماز خواند و مراعات اين احتياط لازم نيست .
(مـساله 861) كسي كه بدنش زخم است , اگر در بدن يا لباس خود خوني كه بيشتراز درهم است ببيند و نداند از زخم است يا خون ديگر احتياط اين است كه با آن نماز نخواند.
(مـسـالـه 862) اگرچند زخم در بدن باشد وبطوري نزديك هم باشند كه يك زخم حساب شود, تا وقتي همه خوب نشده اند, نماز خواندن با خون آنها اشكال نداردولي اگر بقدري از هم دور باشند كـه هركدام يك زخم حساب شود, هر كدام كه خوب شد, بايد براي نماز, بدن ولباس را از خون آن آب بكشد اگر مجموع زيادتر از درهم باشد.
(مساله 863) اگر سر سوزني خون سگ يا خوك يا كافر, يا مردار, يا حيوان حرام گوشت يا حيض و بـنـابـر احـتـياط خون نفاس يا استحاضه در بدن , يا لباس نمازگزارباشد نماز او باطل است .
ولي خونهاي ديگر مثل خون بدن انسان يا خون حيوان حلال گوشت اگر چه در چند جاي بدن ولباس بـاشـد در صورتي كه روي هم كمتر ازدرهم باشد, - كه تقريبا به اندازه يك اشرفي مي شود - نماز خواندن با آن اشكال ندارد.
(مـساله 864) خوني كه به لباس بي آستر بريزد و به پشت آن برسد, يك خون حساب مي شود ولي اگـر پشت آن , جدا خوني شود وبواسطه اتصال يك خون حساب نشود, بايد هر كدام را جدا حساب نمود پس اگر خوني كه در پشت وروي لباس است روي هم كمتر ازدرهم باشد, نماز با آن صحيح و اگر بيشتر باشد, نماز باآن باطل است .
(مـسـالـه 865) اگـر خـون , روي لباسي كه آستر دارد بريزد وبه آستر آن برسد و يا به آستر بريزد وروي لـباس خوني شود, بايد هر كدام را جدا حساب نمود, پس اگرخون روي لباس وآستر, كمتر از درهم باشد, نماز با آن صحيح و اگر بيشتر باشد نمازبا آن باطل است .
(مساله 866) اگر خون بدن يا لباس كمتر از درهم باشد ورطوبتي به آن برسد درصورتي كه خون ورطـوبـتـي كـه به آن رسيده به اندازه درهم يا بيشتر شود واطراف راآلوده كند, نماز با آن باطل است بلكه اگر رطوبت وخون به اندازه درهم , هم نشودواطراف را هم آلوده نكند, نماز خواندن با آن اشكال دارد مگر آن كه آب در خون مستهلك شود.
(مـسـالـه 867) اگر بدن يالباس خوني نشود ولي بواسطه رسيدن به خون , نجس شود - اگرچه مقداري كه نجس شده كمتر از درهم باشد - نمي شود با آن نمازخواند.
(مساله 868) اگر خوني كه در بدن يا لباس است كمتر از درهم باشد و نجاست ديگري به آن برسد - مثلا يك قطره بول روي آن بريزد - نماز خواندن با آن جايزنيست .
(مساله 869) اگر لباسهاي كوچك نمازگزار مثل عرقچين و جوراب كه نمي شود باآنها عورت را پـوشـانـيـد نجس باشد - چنانچه از مردار, يا حيوان حرام گوشت درست نشده باشد - نماز با آنها صحيح است و نيز اگر با انگشتر نجس نماز بخوانداشكال ندارد.
(مـساله 870) احتياط مستحب آن است كه چيز نجس كه ساتر عورت نباشد ماننددستمال وكليد وچاقوي نجس همراه نمازگزار نباشد.
(مـسـالـه 871) مادري كه پرستار بچه است وبيشتر از يك لباس ندارد, چنانچه نتواند لباس ديگر بـخـرد, يا كرايه كند و يا عاريه نمايد, هر گاه شبانه روزي يك مرتبه لباس خود را آب بكشد, اگر چه تا روز ديگر لباسش به بول بچه نجس شود مي تواندبا آن لباس نماز بخواند, ولي احتياط واجب آن است كه لباس خود را طرف عصربراي نماز ظهر وعصر آب بكشد و نيز اگر بيشتر از يك لباس دارد ولـي نـاچـاراست كه همه آنها را بپوشد, چنانچه شبانه روزي يك مرتبه همه آنها را آب بكشد كافي است و در اين كه پرستار بچه اگر مادر او نباشد اين حكم را داشته باشد اشكال است .
(مساله 872) مردي كه پرستار بچه است اگر لباسش به بول بچه نجس شودنمي تواند با آن لباس نماز بخواند.